غزل شماره ۳۲۴ – گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم

غزل شماره ۳۲۴ از دیوان حافظ – گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم

گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم

به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم

پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم

پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم

منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم

دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم

چون تو را در گذر ای یار نمی‌یارم دید
با که گویم که بگوید سخنی با یارم

دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا
بجز از خاک درش با که بود بازارم

پخش صوتی غزل

تعبیر فال حافظ شما:

از روزی که عاشق شده ای با مشکلات بسیاری روبرو گشته ای، ولی همچنان به وصال او و حل این مشکلات امیدواری. به جز او به هیچ کس و هیچ چیز نمی اندیشی و در انتظار فرصتی هستی تا راز دل خود را به او بگویی. آماده باش که بزودی این فرصت مهیا خواهد شد.

نتیجه تفال به دیوان حافظ:

۱- حضرت حافظ در بیت های اول تا پنجم می فرماید:
* اگر چه از زلف محبوب و گرفتاری عشق او کارم سخت شده اما همچنان امید گشایش از جوان مردی او دارم.
* سرخی چهره من را که مانند شراب قرمز است، به شادی نسبت نده بلکه این سرخی خون دلم است که در ظاهر دیده می شود.
* آهنگ نوازنده از خود بی خودم خواهد کرد. دریغ و افسوس چنان که به این پرده اجازه ورود نداشته باشم. (پرده اختباس دارد. اول یعنی پرده و گامی از موسیقی دوم طریق عشق)
* من آن شاعر جادوگری هستم که بسحر کلام و سخن، هر چه می نگارم، تماماً شیرین و شکرانگیز است.
* با صد امید و آرزو به سرزمین عراق قدم نهادم. پس ای راهنمای قلب گمشده ام من را ترک نکن.
حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
۲- سخت به این موضوع دلبسته اید و شب و روز در فکر اجرای آن می باشید. باید بدانید که اراده و اختیار دو عامل قوی این حرکت می باشند که همراه با توکل بر خداوند، به هر چیز دست نیافتنی می توانید دسترسی پیدا کنید. بدانید که آینده از آن شماست و در دستان پر قدرت شما جای دارد. پس حرکت کنید و اقدام نمایید و از افراد با تجربه کمک بگیرید.
۳- مشکل شما با صلاحدید افراد با تجربه و کار آزموده حل می شود. اما مسیری نسبتاً طولانی دارد. پس باید شکیبا باشید و از ناملایمات نترسید. از دوستان ناباب بر حذر باشید.
۴- آن که گریه می کند، فقط یک درد دارد ولی آن فرد که به گریه می اندازد، هزار و یک درد دارد. اما آن کس که هزاران درد دارد ولی دیگران را می خنداند، نابغه زمان خود و قابل هرگونه احترام است. موفقیت در چند قدمی شماست. تلاش کنید تا آن را به چنگ آورید.