سرطان تخمدان و هر آنچه که باید درباره آن بدانید!

هر آنچه باید درباره سرطان تخمدان بدانید !

غالبا تشخیص سرطان تخمدان در مراحل اولیه آن مشکل است زیرا علایم آن شبیه به برخی بیماری‌های دیگر است.

هر فردی که نشانه های ناآشنا در ناحیه شکم که بیش از ۲ هفته طول بکشد، تجربه کند، باید به پزشک مراجعه کند.

تشخیص سریع سرطان تخمدان چالش برانگیز است زیرا تخمدان‌ها کوچک هستند و درون شکم واقع شده‌اند و این باعث می‌شود پزشک وجود تومور را به سادگی حس نکند.

بر اساس اتحادیه ملی سرطان تخمدان (NOCC)، حدود ۱۹ درصد از موارد این بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود.

آمارها نشان می‌دهد این بیماری پنجمین سرطان شایع زنان در سراسر جهان است.

اما آمار سازمان بهداشت جهانی نشانگر این است که یک زن از بین هر ۵۵ زن در جهان مبتلا به این بیماری در مقطعی از زندگی‌اش می‌شود.

به طور معمول این سرطان بیماری ای است که زنان بالای ۵۰ سال را درگیر می کند.

چشم انداز سرطان تخمدان

در حدود ۹۴ درصد از مواردی که سرطان تخمدان در مراحل ابتدایی تشخیص داده و درمان می‌شود، تا بیش از ۵ سال پس از تشخیص سرطان زنده می‌مانند.

بین سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ حدود ۴۷٫۴ درصد از مردم در ایالات متحده حداقل ۵ سال پس از تشخیص سرطان تخمدان زنده ماندند.

روند مرگ و میر در میان کسانی که مبتلا به این نوع سرطان شده‌اند، به طور مداوم کاهش یافته است.

علائم اولیه سرطان تخمدان

علائم اولیه سرطان تخمدان

نفخ، درد در ناحیه شکم و مشکلات گوارشی می‌تواند نشانه سرطان تخمدان باشد.

این نوع سرطان در مراحل اولیه علائم قابل توجهی ندارد.

علائم مرتبط با این بیماری در مراحل بعدی بیماری به وجود می‌آیند، زیرا تومور بر مثانه، رحم و مقعد فشار وارد می‌کند.

با این حال، علائمی که می‌تواند در هر مرحله از سرطان تخمدان ایجاد شود، شامل:

• افزایش ناگهانی سایز شکم و علائم شبیه به نفخ شکم
• درد یا گرفتگی در ناحیه لگن یا شکم
• احساس سیری بلافاصله پس از شروع به خوردن غذا یا بی‌اشتهایی و مشکلات در بلع غذا
• اختلالات گوارشی یا ناراحتی معده
• حالت تهوع
• نیاز به ادرار کردن به صورت مکرر یا سریع‌تر از حالت طبیعی
• فشار در کمر یا لگن
• خستگی‌های عجیب
• درد پشت
• یبوست
• افزایش اندازه شکم یا تورم شکمی
• رابطه جنسی دردناک
• تغییرات در قاعدگی
• کاهش وزن

می‌باشد.

این علائم ممکن است به علت بیماری‌های دیگری باشد که اغلب با درمان اولیه یا به طور خود به خود از بین می‌روند.

نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است علائمی که مشابه علائم بیماری سندروم روده تحریک پذیر (IBS) هستند، اگر ناشی از این بیماری باشند همیشه حاضر و پایدارند در حالی که علائم IBS به صورت مقطعی ظاهر می‌شود.

با این حال، اگر این نشانه‌ها به طور ناگهانی ایجاد شوند و همچنان ادامه ‌یابند، یا با وجود درمان اولیه هر روز کمابیش ادامه یابند،

برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است علائم سرطان تخمدان باشد.

چقدر احتمال دارد که علائم بیماری، نشان‌دهنده سرطان باشد؟

سرطان تخمدان یک نوع نسبتا نادر از سرطان است که تقریبا ۱٫۳ درصد از موارد سرطان تازه تشخیص در سال ۲۰۱۸ ایالات متحده را شامل می‌شود.

این به این معنی است که علائم مرتبط با این بیماری به احتمال زیاد به علت دیگر بیماری‌هایی است که در مقایسه با سرطان تخمدان جدی نیستند.

علت سرطان تخمدان

دقیقا مشخص نیست که چه‌ چیز عامل ابتلا به سرطان تخمدان است.

به طور کلی سرطان زمانی آغاز می‌شود که جهش ژنتیک موجب تبدیل سلول‌های طبیعی به سلول‌های سرطانی غیرطبیعی شود.

سلول‌های سرطانی می‌توانند به سرعت تکثیر شوند و توده‌هایی (تومورها) را تشکیل دهند؛ سپس به بافت‌های اطراف هجوم می‌برند و در نهایت از یک تومور اولیه به هرجایی در بدن گسترش می‌یابند (متاستاز).

انواع سرطان تخمدان

تخمدان از سه نوع سلول تشکیل شده است و هر نوع سلول ممکن است موجب رشد تومورسرطانی متفاوتی شود:

تومورهای اپیتلیال:

حدود ۹۰ درصد سرطان های تخمدان از این دست هستند و بیشتر در زنان یائسه (۴۵ تا ۷۰ سال) شایع هستند.

شیمی درمانی علاوه بر جراحی برای درمان این نوع سرطان به کار می رود.

تومورهای استروما:

تومورهای استرومایی از سلول های متصل کننده بافتی ایجاد می شوند که به شکل دهی ساختار تخمدان و تولید هورمون ها کمک می کنند.

معمولا تنها یک تخمدان درگیر این نوع سرطان می شود.

حدود ۵ تا ۱۰ درصد سرطان های تخمدان از این نوع هستند و بیشتر در بین زنان ۴۰ تا ۶۰ ساله شایع هستند.

اغلب جراحی تومور تنها درمان لازم است اما اگر تومور در بدن پخش شده باشد، شیمی درمانی لازم خواهد شد.
تومور سلول های ژرمینال:

که در سلول های تولید کننده تخمک رشد می کنند.

تومور سلول های ژرمینال نادر هستند و تنها شامل ۱۵% سرطان های تخمدان می شود.

این نوع سرطان تخمدان در جوانان به خصوص دختران نوجوان رایج است.

اگرچه ۹۰ درصد زنان مبتلا به این نوع سرطان به طور موفقیت آمیزی درمان می شوند، بسیاری از این افراد به طور دائمی نابارور می شوند.

تومورهای متاستاتیک یا متاستاز سرطان تخمدان:

تنها ۵% سرطان های تخمدان به دیگر نواحی بدن گسترش پیدا می کند که نواحی رایج ابتلا به سرطان روده بزرگ، سرطان سینه، سرطان معده و سرطان لوزالمعده هستند.

توده های خوش خیم و غیر سرطانی تخمدان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• آبسه و عفونت
• فیبروم
• کیست تخمدان
• تخمدان پلی کیستیک
• توده های مرتبط با اندومتریوز
• حاملگی خارج رحمی

از میان توده های تخمدان بزرگتر از ۴ سانتی متر یافت شده در زنانی که هنوز یائسه نشده اند، حدود ۲۰% سرطانی هستند.

از میان توده های یافت شده در زنان یائسه، حدود ۴۵ تا ۵۰ درصد موارد سرطانی هستند.

مراحل سرطان تخمدان

پزشکان از نتایج جراحی برای تعیین وسعت و درجه‌ی سرطان‌ استفاده می‌کنند.

تعیین درجه و گستردگی سرطان‌ کمک می‌کند تا درمورد گزینه‌های درمان‌، تصمیم‌ بهتری گرفته شود.

رحله سرطان تخمدان بر اساس پیشرفتگی و پخش سرطان در بدن مشخص می شود.

مرحله اول

سرطان تخمدان – مرحله اول

مرحله اول سرطان تخمدان دارای سه زیر مرحله است:

• در مرحله ۱A،سرطان محدود است و تنها در یک تخمدان وجود دارد.
• در مرحله ۱B، سرطان در هر دو تخمدان وجود دارد.
• در مرحله ۱C، سلول های سرطان در خارج تخمدان نیز وجود دارند.

مرحله دوم

سرطان تخمدان – مرحله دوم

در مرحله دوم، تومور به نواحی لگن رسیده است.

• در مرحله ۲A سرطان به رحم و لوله های فالوپ رسیده است.
• در مرحله ۲B، سرطان به مثانه و روده بزرگ گسترش پیدا کرده است.

مرحله سوم

سرطان تخمدان – مرحله سوم

مرحله سوم سرطان دارای سه زیر مرحله است:

• در مرحله ۳A، سرطان به شکم و غده های لنفاوی شکم نیز رسیده است.
• در مرحله ۳B، سلول های سرطانی در بیرون طحال و کبد یافت می شوند.
• در مرحله ۳C، سلول های سرطانی در شکم یا بیرون کبد و طحال هستند اما هنوز به طحال و کبد نرسیده اند.

مرحله چهارم

سرطان تخمدان – مرحله چهارم

در مرحله چهارم، تومور متاستاز داده است و به کبد و ریه هم رسیده است.

• در مرحله ۴A، سلول های سرطانی درون ریه یافت می شوند.
• مرحله ۴B، پیشرفته ترین مرحله سرطان است و سلول های سرطانی به درون طحال و کبد و حتی به اندام دوردستی مانند پوست یا مغز نیز رسیده اند.

آیا سرطان تخمدان کشنده است؟

مرگ و میر ناشی از سرطان تخمدان بستگی به مرحله سرطان در زمان تشخیص، سلامت کلی بیمار و پاسخگویی بیمار به درمان دارد.

میزان درصد بهبودی افراد در هر مرحله از سرطان در ادامه آورده شده است:

• مرحله اول: ۹۰ درصد
• مرحله دوم: ۷۰ درصد
• مرحله سوم: ۳۹ درصد
• مرحله چهارم: ۱۷ درصد

عوامل خطرساز در سرطان تخمدان

عوامل خطرساز که احتمال ابتلا به سرطان تخمدان برخی افراد را نسبت به دیگران بیشتر می‌کند، عبارتند از:

• داشتن سابقه خانوادگی سرطان سینه، سرطان روده بزرگ، سرطان تخمدان یا سرطان دهانه رحم
• داشتن ژن BRAC1 و BRAC2 (جهش ژنتیکی)
• داشتن سندرم لینچ
• نداشتن تجربه بارداری
• چاقی (BMI بالای ۳۰)
• برخی از داروهای باروری و هورمونی
• استعمال دخانیات و الکل
• آندومتریوز
• درمان ناباروری
• سن، در بیشتر موارد سرطان تخمدان پس از یائسگی و بین ۵۰ الی ۶۰ سالگی ایجاد می شود.
• سنین شروع و اتمام چرخه‌ی قاعدگی، شروع چرخه قاعدگی قبل از ۱۲ سالگی یا شروع یائسگی‌ بعد از ۵۲ سالگی یا بروز هردوی این موارد
• زنان پاکستانی، نروژی، ایسلندی، لهستانی و هلندی بالاترین درصد مبتلایان به این بیماری را تشکیل می‌دهند.
• سندروم تخمدان پلی کیستیک

افرادی که سابقه خانوادگی سرطان‌ اندام تولید مثل یا دستگاه گوارش دارند باید با پزشک یا متخصص زنان درباره انجام آزمایشات ژنتیکی برای تشخیص وجود یا عدم وجود ژن‌هایی که خطر ابتلا به سرطان تخمدان را افزایش می‌دهد مشورت کنند.

عواملی که احتمال خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می‌دهد عبارتند از:

• حاملگی و شیردهی
• استفاده حداقل ۵ سال از داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری
• داشتن عمل جراحی سیستم تولید مثل هیسترکتومی، تخلیه تخمدان یا بستن لوله

تشخیص سرطان تخمدان

تشخیص سرطان تخمدان

علیرغم تلاش‌های تحقیقاتی، در حال حاضر هیچ روش غربالگری در دسترسی برای تشخیص سرطان تخمدان در افرادی که علائم بیماری ندارند و یا در معرض خطر بیش از حد معمول برای پیشرفت بیماری نیستند، وجود ندارد.

داشتن برخی از علائم مرتبط با سرطان تخمدان به این معنی نیست که فرد مبتلا است.

این بیماری را نمی‌توان در خانه تشخیص داد. تشخیص آن نیاز به طیف وسیعی از آزمایشات و حضور پزشک متخصص دارد.

در مورد همه سرطان ها باید علائم اولیه و نشانه های اولیه بیماری را شناخت تا بتوان در صورت ابتلا به آن سرطان، تشخیص زودرس و درمان کامل‌تری داشت.

در مورد سرطان تخمدان هم علائم هشداردهنده‌ای وجود دارد که باید آنها را بشناسید.

دکتر ژانت موسلین، پزشک متخصص زنان در بیمارستان شیکاگو سنتر می‌گوید:

«یک نکته بسیار مهم در مورد علائم سرطان تخمدان وجود دارد، آن هم این است که اگر زنی علائمی مشابه بیماری سندرم روده تحریک پذیر IBS را برای اولین بار در سن بالاتر از ۵۰ سال تجربه کند باید به احتمال ابتلا به سرطان تخمدان هم فکر کند و از این لحاظ هم مورد بررسی پزشکان متخصص قرار بگیرد.»

برای تشخیص سرطان تخمدان، پزشک با سؤال درباره علائم از جمله:

• علایم چه زمان شروع شدند؟
• عکس‌العمل بیماری به درمان اولیه چگونه است؟
• فرد چه مدت علائم را تجربه کرده است؟
• چند وقت یکبار علائم دیده می‌شوند؟

دکتر شروع به بررسی سوابق بیماری فرد و پرسش سؤالاتی در مورد سابقه ارثی سرطان، به ویژه سابقه سرطان تخمدان و پستان می‌کند. پزشک لگن را معاینه کرده تا ببیند که تخمدان ها ملتهب یا متورم شده‌اند و یا در شکم مایع وجود دارد یا خیر.

پزشک اقدام به آزمایشات تکمیلی می‌کند اگر:

• در معاینه لگن اختلالاتی مشاهده شده باشد.
• علائم نشان بدهد که فرد ممکن است سرطان تخمدان داشته باشد.
• سابقه بیماری یا خانوادگی فرد احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را بیشتر کند.

قبل یا بعد از این آزمایشات، پزشک فرد را به یک انکولوژیست زنان معرفی می کند. پزشکی که متخصص درمان سرطان‌های سیستم تولید مثل است. انکولوژیست به فرد کمک می‌کند که بهترین روش برای درمان و مدیریت بیماری را انتخاب کند.

آزمایشاتی که اغلب پزشکان در ابتدا برای تشخیص سرطان تخمدان انجام می‌دهند عبارتند از:

سونوگرافی ترانس واژینال (TVUS)

در این آزمایش، پزشک یک پروب فراصوت را در واژن قرار می‌دهد. پروب امواج فراصوت منتشر می‌کند که با انعکاس آن، تصویری از رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها را تولید می‌شود.

این آزمایش می‌تواند تومورهای بالقوه را شناسایی کند و تعیین کند که تومورها جامد هستند و یا به صورت کیست که یک کیسه غیرسرطانی پر از مایع است.

اگر پزشک یک تومور جامد را شناسایی کند، احتمالا درخواست نمونه‌برداری خواهد کرد تا تعیین کند که تومور سرطانی یا خوش‌خیم (غیر سرطانی) است.

آزمایش خون

آزمایش خون CA-125 مقدار پروتئین CA-125 که در خون است را اندازه گیری می‌کند. بسیاری از افراد مبتلا به سرطان تخمدان سطح بالایی از CA-125 را در خون خود دارند.

با این حال، افرادی با بیماری‌های ساده‌تر از سرطان، مانند بیماری التهابی لگن (PID) و اندومتریوز، اغلب سطح بالایی از این پروتئین را در خون خود دارند.

در همه زنان مبتلا به این نوع سرطان، سطح CA-125 در خون افزایش نمی‌یابد.

بر اساس گفته اتحادیه انجمن تحقیقات سرطان تخمدان (OCRFA)، حدود ۸۰ درصد از کسانی که مبتلا به سرطان پیشرفته تخمدان هستند، سطح بالایی از CA-125 را دارند، در حالی که ۵۰ درصد از مبتلایان در مراحل اولیه بیماری افزایش این پروتئین را تجربه می‌کنند.

نکته مهم:

بسیاری از زنان از پزشکان‌شان می‌خواهند با آزمایش خون برای اندازه‌گیری CA-125 از لحاظ وجود سرطان تخمدان مورد بررسی قرار گیرند.

گرچه اندازه‌گیری این ماده ممکن است در بیماران منفرد ممکن است مفید باشد، اما ابزاری خوبی برای غربالگری وسیع بیماران نیست.

سی تی اسکن پرتونگاری پردازش شده

انجام سی تی اسکن ‌مستلزم عبور دادن پرتوهای ویژه‌ای در شکم است. یک کامپیوتر نتایج را پردازش می‌کند تا تصاویر مقطعی ایجاد کند که به پزشکان این امکان را می‌دهد تا بخش هایی از حفره شکم و لگن را ببینند.

نمونه‌ برداری

نمونه برداری شامل قرار دادن یک سوزن بسیار ظریف در بدن و بیرون آوردن یک بخش کوچک از تومور یا توده است که به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا علائم سرطان در آن بررسی شود. نتایج نمونه برداری یک عنصر ضروری در تشخیص نهایی سرطان تخمدان است.

نکته: تست پاپ اسمیر نشانه های ابتلا به سرطان تخمدان را مشخص نمی‌کند. تمام نشانه های مربوط به این بیماری باید توسط پزشک متخصص بررسی شوند.

پیشگیری از سرطان تخمدان

راه شناخته شده ای برای پیشگیری سرطان تخمدان در دست نمی باشد. اما برخی موارد احتمال ابتلا به این بیماری  را کاهش می دهد:

• استفاده از قرص های ضد بارداری به مدت بیش از ۵ سال
• انجام زایمان
• بستن لوله های فالوپ، خارج کردن هر دو تخمدان ها و هیسترکتومی
• شیردهی (برخی تحقیقات نشان داده است شیردهی به مدت یک سال یا بیش از آن احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می دهد)

هیچ تستی به منظور غربالگری سرطان تخمدان در بانوانی که عوامل خطر سرطان تخمدان را ندارند در دست نیست.

به خاطر داشته باشید انجام پاپ اسمیر شما را علیه ابتلا به این سرطان محافظت نمی کند.

انجام پاپ اسمیر تنها در پیشگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم حائز اهمیت می باشد.

اما توجه به موارد زیر در پیشگیری از سرطان تخمدان موثر می باشد:

• به تغییرات غیر نرمال بدن خود توجه داشته باشید، برای مثال احساس سیری سریع به دنبال صرف غذا از مواردی است که باید توسط متخصص زنان ارزیابی شود.
• از متخصص زنان خود در مورد انجام تست هایی مانند معاینه رکتوواژینال لگن، سونوگرافی ترانس واژینال یا انجام آزمایش خون CA-125 مشورت بخواهید.

انجام برخی از این تست ها در برخی موارد به کنار گذاشتن احتمال سرطان تخمدان کمک می کند.

اگر در بستگان شما سابقه ابتلا به سرطان تخمدان وجود دارد و یا خود شما به سرطان سینه و یا سرطان کولورکتال مبتلا می باشید باید با متخصص زنان خود مشورت کنید.

درمان سرطان تخمدان

معمولا درمان سرطان تخمدان تلفیقی از جراحی، شیمی درمانی و پرتو درمانی است.

درمان اصلی سرطان تخمدان جراحی است البته جراحی برای برداشتن سلول های سرطانی یا تخمدان‌ها ممکن است با درمان تکمیلی به صورت رادیوتراپی همراه شود.

اگر پزشکان به باقی ماندن سلول‌های سرطانی در محل یا مجاورت آن شک داشته باشند برای بیمار درخواست پرتو درمانی می‌کنند.

گاهی هم ممکن است پزشکان برای بیمار درخواست شیمی درمانی کنند که شیمی درمانی یا از راه تجویز دهانی یا به وسیله تزریق وریدی یا از راه گذاشتن لوله کوچکی در شکم فرد بیمار انجام می‌شود.

جراحی

جراحی موفقیت آمیزترین معالجه برای سرطان تخمدان می باشد.

در خلال جراحی تمام یا قسمت زیادی از تومور برداشته می شود. سلول های نمونه تومور برای آسیب شناس فرستاده می شوند که او تشخیص دقیق و درجه تومور را معلوم می کند.

برای تومورهایی که در درجه و مرحله اولیه هستند و کاملاً برداشته شده اند، عمل جراحی، سرطان را معالجه می کند.

در این حالت ممکن است معالجه دیگری لازم نباشد. به هر حال بیشتر افراد بعد از عمل جراحی نیاز به مقداری معالجه دارند.

معمولا درمان به‌ روش جراحی از طریق برداشتن تخمدان‌ها، لوله‌ی فالوپ، رحم، گره‌های لنفی نزدیک و لایه‌ای از بافت چربی شکمی که سرطان اغلب در آنها گسترش می‌یابد،

انجام می‌شود. همچنین پزشک‌ تلاش می‌کند تا حد ممکن توده‌ی سرطانی را از شکم‌تان بردارد.

اگر سرطان تخمدان در مراحل ابتدایی تشخیص داده شود، وسعت جراحی کاهش می‌یابد. برای زنانی که در مرحله‌ی اول سرطان تخمدان قرار دارند، وسعت جراحی ممکن است به برداشتن یک تخمدان و لوله‌ی فالوپ آن محدود شود.

با این اقدام ممکن است قدرت باروری بیمار حفظ شود.

شیمی درمانی

در شیمی درمانی با استفاده از دارو، سرطان معالجه می شود.

بعضی وقت ها قبل از جراحی، شیمی درمانی اجرا می شود تا تومور (توده) را کوچک کنند.

بیشتر وقت ها بعد از عمل جراحی از شیمی درمانی استفاده می شود تا تومور را کوچک کرده و علایم سرطان را کم کنند تا زنان بتوانند از زندگی و سلامت خود لذت ببرند.

داروهایی که در شیمی درمانی استفاده می شود، داروهایی هستند که پایه آنها پلاتین می باشد؛ یعنی «کربوپلاتین» یا «سیس پلاتین».

علاوه بر این برای تشدید معالجه، «پلاکلتیاکسل» نیز داده می شود.

در زنانی که سلول های سرطانی میکروسکپی بعد از عمل جراحی در بدن آنها باقی مانده است، ترکیبی از این داروها تجویز می شود.

برای بیشتر افراد شیمی درمانی به طور سرپایی هر سه یا چهار هفته انجام می شود که یک سیکل نامیده می شود.

یک دوره کامل شیمی درمانی شامل شش یا تعداد بیشتری سیکل می باشد.

مثلاً ممکن است شخص اولین سیکل شیمی درمانی را انجام دهد، سپس سه هفته صبر کند و بعد دومین سیکل را انجام دهد. در طی هر سیکل، پزشک آزمایشاتی را انجام می دهد تا مطمئن شود که معالجه مؤثر بوده است.

این آزمایشات شامل معاینات جسمی، آزمایش های خون و عکس برداری با اشعه ×می باشد.

شیمی درمانی می تواند باعث عوارض جانبی شود که مهم ترین آنها کم خونی، دردهای بدن، خستگی، تهوع، احتمال عفونت (ناشی از باکتری نه ویروس)، تغییر در حس دست ها و پاها (بیماری اعصاب) می باشد.

اگر علایم عفونت در بیمار دیده شود، باید فورا به پزشک اطلاع داده شود. (علایمی نظیر تب و لرز)

پرتو درمانی

در پرتو درمانی اشعه با انرژی بالا از دستگاه اشعه × برای کشتن سلول های سرطانی به کار برده می شود.

با توجه به نوع سرطان، پزشک پرتو درمانی را بعد از عمل جراحی برای خلاص شدن از شر سلول های سرطانی که ممکن است در بدن مانده باشند توصیه می کند.

مثلاً برای نابود کردن سلول های سرطانی «میکروسکپی» که ممکن است هنوز در شکم یا لگن خاصره (حفره صفاق) مانده باشد.

نکته مهم

یکی از نکات اصلی در انتخاب شیوه درمان تمایل بیمار به داشتن فرزند پس از بیماری است.

در صورتی که فرد بخواهد صاحب فرزند شود پزشکان باید به احتمال درمان او بدون برداشتن تخمدان‌هایش فکر کنند البته عامل اصلی در تصمیم‌گیری در این مورد مرحله و میزان پیشرفت سرطان است.

در واقع در زنان جوانی که در مرحله ابتدایی سرطانشان تشخیص داده شده‌ است می‌توان با حفظ تخمدان به خارج کردن سرطان فکر کرد.

پس از جراحی برداشتن سرطان تخمدان فرد ممکن است همچنان احساس درد شکمی داشته باشد که برای او به مدت چند هفته داروهای مسکن تجویز می‌شود.

احساس برگشتن به حالت طبیعی و وضعیت طبیعی بدن ممکن است تا چند هفته پس از انجام این جراحی وجود نداشته باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

از آنجایی که تشخیص سرطان تخمدان در مرحله اولیه دشوار است، بسیاری از مقامات بهداشتی معتقدند بهترین روش برای جلوگیری از پیشرفت مراحل سرطان، پیش گرفتن رویکردی مثبت و فعال در برابر بیماری است.

برای اطمینان از کسب بهترین نتیجه، فرد باید در اسرع وقت با پزشک خانواده یا متخصص زنان در مورد هرگونه نشانه‌ بالقوه‌‌ای صحبت کند.

این نشانه‌ها می‌تواند شامل علائم ناآشنای سرطان تخمدان و یا هر نشانه جدید بیماری در ناحیه شکم یا لگن باشد که:

• با سایر بیماری‌ها مرتبط نیستند.
• به درمان اولیه پاسخ نداده‌اند، به عنوان مثال، درد پشت که با استراحت و کیسه یخ برطرف نمی‌شود، یا سوء هاضمه‌ای که با تغییر رژیم غذایی و ورزش بهبود نمی‌یابد.
• بیش از ۲ هفته ادامه یافته است.
• بیش از ۱۲ روز در ماه اتفاق می‌افتد.

پیش از مراجعه به پزشک باید چه کارهایی انجام دهید؟

• از محدودیت‌ها و الزامات معاینه آگاه شوید. به‌ عنوان مثال از یک روز قبل نباید غذای جامد بخورید.
• نشانه‌های خود را یادداشت کنید؛ حتی نشانه‌هایی که به نظرتان به سرطان تخمدان ارتباطی ندارند.
• اطلاعات پزشکی مهم خود مانند سابقه‌‌ی بیماری‌های دیگر را یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی خود را مانند تغییرات عمده در زندگی یا عوامل استرس زا، یادداشت کنید.
• از داروها و مکمل های غذایی مصرفی‌تان فهرست کاملی تهیه کنید.
• از یکی از اعضای خانواده یا دوستان‌تان بخواهید که با شما پیش پزشک بیاید تا گفته‌های پزشک را به شما یادآوری کند.
• چیزهایی را که قرار است از پزشک بپرسید، در جایی یادداشت کنید.

سوالاتی که باید از پزشک بپرسید

• به نظر شما دلیل بروز این علائم چیست؟
• چه آزمایشاتی باید انجام بدهم؟
• چه درمان‌هایی وجود دارد و عوارض جانبی‌ آن چیست؟
• پیش‌بینی شما نسبت به این بیماری چیست؟
• اگر بخواهم باز هم بچه‌دار بشوم، کدام گزینه‌های درمانی‌ برایم وجود دارد؟
• من بیماری‌های دیگری نیز دارم. چگونه می‌توانم این بیماری‌ها را به‌طور هم‌زمان کنترل کنم؟

علاوه‌بر این سؤالات، اگر سؤال دیگری برایتان پیش آمده است، برای پرسیدن آنها شک نکنید.

باید از پزشک‌تان انتظار چه سؤالاتی را داشته باشید؟

احتمالا پزشک از شما سؤالاتی می‌کند. برای این سؤالات آماده باشید و برای جواب آنها وقت بگذارید. شاید پزشک از شما بپرسد:

• از چه‌ زمانی این نشانه‌ها را تجربه می‌کنید و شدت آنها چقدر است؟
• آیا علائم‌تان دائمی است یا گذرا؟
• آیا چیزی علائم‌تان را کاهش یا افزایش می‌دهد؟
• آیا در میان اقوام‌تان کسی به سرطان تخمدان یا سرطان سینه مبتلا بوده است؟
• آیا سابقه‌ی سرطان‌های دیگر در خانواده‌تان وجود دارد؟

چگونه با سرطان تخمدان کنار بیاییم

تشخیص سرطان تخمدان می‌تواند برای بیمار بسیار دردناک باشد. در زیر توصیه‌هایی آمده است که به شما کمک می‌کند تا بتوانید بهتر با این بیماری کنار بیایید و با آن مبارزه کنید.

فردی را برای درددل کردن پیدا کنید.

ممکن است با دوست یا فردی از خانواده راحت‌تر صحبت کنید و احساس خود را درمیان بگذارید.

درصورتی‌ که گروه‌های حمایتی در نزدیکی شما وجود دارند، مراجعه به آنها نیز باعث می‌شود تا حال بهتری داشته باشید.

همچنین صحبت با کسانی که از این بیماری بهبود یافته‌اند نیز می‌تواند روحیه‌تان را تقویت کند.

بگذارید دیگران به شما کمک کنند.

روند درمان سرطان می‌تواند طاقت فرسا باشد. بگذارید دیگران بدانند که چگونه می‌توانند به شما کمک کنند.

اهداف منطقی برای خود در نظر بگیرید.

با تعیین اهداف، احساس می‌کنید همه‌چیز تحت کنترل‌تان است.

بهتر است اهدافی را انتخاب کنید که بتوانید به آن دست یابید.
زمان بیشتری را به خودتان اختصاص بدهید. غذای خوب بخورید، آرامش داشته باشید و به‌ اندازه‌ی کافی استراحت کنید تا با کاهش استرس، بهتر با سرطان مبارزه کنید.

نتیجه گیری

از آنجا که علائم سرطان تخمدان شباهت زیادی به بسیاری از بیماری‌های کم‌تر خطرناک دیگر دارد، بسیاری از زنان علائم را نادیده می‌گیرند.

به دلیل اینکه که تخمدان‌ها درون بدن قرار دارند، حتی برای پزشکان تقریبا غیرممکن است که تومورهای کوچک روی اندام‌ها را تشخیص دهند.

هر کسی که علائم لگنی ناآشنا یا علائم شکمی شدید داشته باشد که بیشتر از ۲ هفته طول بکشد یا با مراقبت های اولیه از بین نرود باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کند.

همچنین برای افرادی که سابقه خانوادگی سرطان پستان، تخمدان، رحم و یا روده بزرگ دارند، بهتر است با پزشکان مشاوره ژنتیکی داشته باشند.

منبع: ۱ – ۲ – ۳ – ۴