قرص لانسوپرازول – عوارض جانبی، نحوه مصرف و تداخل دارویی

لانسوپرازول چیست؟

لانسوپرازول یک داروی تجویزی است و به شکل کپسول خوراکی و قرص جویدنی پیوسته رهش موجود می باشد.

داروهای پیوسته رهش تا زمانی که کاملا از معده عبور نکرده اند، ماده موثر خود را رها نمی سازند. این امر سبب جلوگیری از غیرفعال شدن دارو در معده می شود.

کپسول خوراکی لانسوپرازول با نام تجاری پریواسید، همچنین بعنوان دارویی عمومی در بازار موجود است.

داروهای عمومی معمولا ارزانتر از داروهای دارای نام تجاری هستند. در برخی موارد، انواع و مقادیر مختلف این دارو بعنوان داروی تجاری موجود نمی باشد.

این کپسول خوراکی ممکن است به عنوان بخشی از یک درمان ترکیبی استفاده شود. یعنی می بایست این دارو را همراه با داروهای دیگر مصرف نمایید.

نکاتی مهم درباره لانسوپرازول

1. کپسول خوراکی لانسوپرازول در قالب نام تجاری و عمومی موجود می باشد، نام تجاری این دارو پریواسید است.
2. این دارو به دو شکل کپسول خوراکی و قرص جویدنی موجود است.
3. کپسول خوراکی لانسوپرازول برای کاهش مقدار اسید معده تجویز می شود. همچنین برای درمان حالات دیگر شامل زخم های گوارشی، زخم اثنی عشر، التهابات مری و سوزش سر دل بعلت بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) نیز تجویز می شود.

خطرات استفاده از لانسوپرازول

خطرات احتمالی مصرف لانسوپرازول:

پوکی استخوان:

افرادی که از مقادیر بالای این دارو بصورت روزانه بمدت یک سال یا بیشتر استفاده می کنند، در معرض افزایش خطر پوکی استخوان قرار دارند.

شکستگی استخوان بیشتر در لگن، مچ دست یا ستون فقرات اتفاق می افتد. درباره خطر شکستگی استخوان ها با پزشک خود مشورت کنید.

این دارو می بایست دقیقا همانند دستورالعملی که توسط پزشک تجویز شده، استفاده شود.

پزشک باید کمترین میزان ممکن از دارو را در کوتاه ترین زمان مورد نیاز برای درمان تجویز نماید.

اسهال شدید:

این دارو می تواند احتمال اسهال شدید را افزایش دهد. این امر ممکن است بخاطر عفونت روده باشد که بواسطه باکتری کلستریدیوم دیفیسیل ایجاد شده است.

در صورت مشاهده اسهال آبکی، دل درد یا تبی که از بین نمی رود، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.

آسیب کلیه:

این دارو می تواند سبب آسیب به کلیه شود. در صورت داشتن درد پهلو یا پشت و یا مشاهده تغییر در ادرار طی درمان، حتما با پزشک خود مشورت نمایید.

لوپوس پوستی و لوپوس سیستمی:

لانسوپرازول می تواند سبب لوپوس پوستی (CLE) و لوپوس سیستمی (SLE) شود. CLE و SLE بیماری های خود ایمنی هستند.

علائم CLE می تواند شامل ضایعه ای کوچک روی پوست خصوصا روی بینی تا ضایعه هایی وسیع و برجسته به رنگ قرمز یا بنفش روی قسمت های خاصی از بدن باشد.

علائم SLE می تواند شامل تب، خستگی، کاهش وزن، لختگی خون، سوزش سر دل، دل درد یا درد مفاصل باشد. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، با پزشکتان تماس بگیرید.

پولیپ غدد دیواره معده:

استفاده طولانی مدت (مخصوصا بیش از یک سال) از لانسوپرازول می تواند سبب پولیپ غدد دیواره معده شود.

این پولیپ ها روی پوشش داخلی معده رشد می کنند که می توانند سرطانی شوند

برای جلوگیری از این پولیپ ها، می بایست تا حد امکان، مدت زمان مصرف این دارو را کاهش دهید.

موارد مصرف لانسوپرازول

کپسول خوراکی لانسوپرازول برای کاهش مقدار اسید معده تجویز می شود. از این دارو در موارد زیر استفاده می گردد:

• درمان زخم معده یا زخم اثنی عشری
• درمان سوزش سر دل به علت بیماری رفلاکس معده به مری (GERD)
• درمان التهابات مری (التهاب و زخم مری)
• جلوگیری و درمان زخم های معده بر اثر استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)
• درمان حالاتی که اسید معده بیش از حد ترشح می شود، مانند سندروم زولینگر- الیسون
• درمان عفونت معده ایجاد شده توسط باکتری هلیکوباکتر پیلوری همراه با تجویز آنتی بیوتیک

عملکرد لانسوپرازول

لانسوپرازول به دسته ای از داروها با نام مهارکننده های پمپ پروتونی تعلق دارد. دسته ی دارویی، به گروهی از داروها اطلاق می شود که کارکرد مشابهی دارند.

از این داروها اغلب برای درمان حالات مشابه استفاده می شود.

عملکرد لانسوپرازول، کاهش مقدار اسید در معده است. این قرص سبب مسدود شدن پمپ پروتون در سلول های معده میشود.

پمپ پروتون در مرحله آخر تولید اسید، ایفای نقش می کند. وقتی پمپ پروتون مسدود شود، معده اسید کمتری تولید می کند.

این عمل می تواند سبب کاهش علائم بیماری شود.

عوارض جانبی لانسوپرازول

کپسول خوراکی لانسوپرازول سبب خواب آلودگی نمی شود، اما ممکن است عوارض جانبی دیگری داشته باشد.

شایع ترین عوارض جانبی

شایع ترین عوارض جانبی لانسوپرازول عبارتند از:

• اسهال
• دل درد
• حالت تهوع
• یبوست
• سردرد

اگر این عوارض جانبی خفیف باشند، طی چند روز یا چند هفته از بین خواهند رفت. در صورت شدید بودن عوارض یا ماندگاری آن ها، با پزشک خود مشورت نمایید.

عوارض جانبی جدی

در صورت مشاهده عوارض جدی، سریع تر به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که علائم خطرناک بوده و یا فکر می کنید که به درمان اورژانسی نیاز دارید، سریعتر به اورژانس مراجعه کنید.

عوارض جانبی جدی تر و علائم آن ها به شرح زیر می باشند:

کمبود ویتامین B-12:

استفاده روزانه و بیش از سه سال از این دارو، روند جذب ویتامین B-12 را در بدن دشوار می سازد. علائم کمبود این ویتامین عبارتند از:

• عصبی و دستپاچه بودن
• التهاب یک عصب
• کرختی یا مور مور شدن دست ها و پاها
• هماهنگی پایین عضلات
• تغییرات در قاعدگی زنان

 

سطح پایین منگنز:

استفاده از این دارو بمدت سه ماه یا بیشتر می تواند سبب کاهش سطح منگنز شود، که علائم آن عبارتند از:

• تشنج
• سرگیجه
• ضربان قلب بالا یا غیر عادی
• عصبی و پریشان بودن
• رعشه (حرکات ناگهانی یا لرزش)
• ضعف عضلات
• اسپاسم در دست ها و پاها
• گرفتگی یا درد عضلات
• اسپاسم حنجره

واکنش های جدی آلرژیک که علائم آن عبارتند از:

• خارش
• ورم صورت
• تنگی گلو
• مشکل در تنفس

اسهال بواسطه عفونت کلاستریدیم دیفیسیل که علائم آن عبارتند از:

• دل درد
• اسهال آبکی
• تب
• شکستگی یا ترک در استخوان

آسیب به کلیه که علائم آن عبارتند از:

• درد پشت و پهلوها
• تغییر در ادرار

لوپوس پوستی (CLE) که علائم آن عبارتند از:

• ضایعه ی کوچک روی پوست خصوصا بینی
• ضایعه ی برجسته و وسیع به رنگ قرمز یا بنفش روی بدن

لوپوس سیستمی (SLE) که علائم آن عبارتند از:

• تب
• خستگی
• کاهش وزن
• لخته شدن خون
• سوزش سر دل
• درد مفاصل

پوپلیپ غدد دیواره معده: (معمولا علائمی ندارند)

تداخل دارویی لانسوپرازول با داروهای دیگر

کپسول خوراکی لانسوپرازول می تواند با داروهای دیگر، ویتامین ها یا داروهای گیاهی که شما استفاده می کنید، تداخل داشته باشد.

تداخل زمانی اتفاق می افتد که ماده ای نحوه کارکرد دارو را تغییر دهد. این امر مضر بوده و یا می تواند از کارکرد صحیح دارو جلوگیری کند.

برای جلوگیری از این تداخل، پزشک شما می بایست تمام داروهایی که استفاده می کنید را به دقت بررسی کند.

لیست تمام داروها، ویتامین ها و داروهای گیاهی ای که مصرف می کنید را در اختیار پزشکتان قرار دهید و برای پی بردن ب نحوه تداخل این دارو با داروهایی که مصرف می کنید، با پزشک خود مشورت نمایید.

در ادامه مثال هایی از داروهایی که با لانسوپرازول تداخل دارند ذکر شده است.

داروهایی که نباید با لانسوپرازول مصرف شوند

این داروها را با لانسوپرازول مصرف نکنید، در غیر اینصورت تاثیرات خطرناکی روی بدن شما می گذارند. این داروها عبارتند از:

داروهای HIV مانند آتازاناویر، نلفیناویر و داروهایی که حاوی ریلپیویرین هستند:

لانسوپرازول سبب کاهش سطوح این داروها در بدن می شود. بدان معنا که این داروها دیگر کارایی کافی برای درمان HIV را نخواهند داشت، حتی باعث مقاومت بیشتر ایدز نیز می شوند.

مقاومت یعنی اینکه ویروس های ایدز دیگر به درمان از طریق این دارو واکنش نشان نخواهند داد.

داروهای HIV مانند ساکوئیناویر:

لانسوپرازول می تواند سبب افزایش سطح این دارو در بدن شود که منجر به عوارض جانبی بیشتر می گردد.

تداخلاتی که سبب افزایش خطر عوارض جانبی می شوند

عوارض جانبی داروهای دیگر:

استفاده از لانسوپرازول با داروهای خاص، خطر عوارض جانبی این داروها را افزایش می دهد. این داروهای خاص عبارتند از:

وارفارین:

ممکن است شما خونریزی بیشتری داشته باشید. اگر نیاز به استفاده از هردوی این داروها باشد، پزشکتان نتایج آزمایشگاهی شما را با دقت بررسی خواهد کرد (تست زمان پروترومبین). پزشک همچنین می تواند مقدار وارفارین را برایتان تنظیم نماید.

دیگوکسین:

لانسوپرازول می تواند سبب افزایش سطح دیگوکسین در بدن شود. این امر می تواند سبب افزایش خطر عوارض جانبی گردد. پزشک می تواند سطوح دیگوکسین را در بدن بررسی نموده و مقدار آن را در صورت لزوم تنظیم نماید.

متوترکسات:

لانسوپرازول می تواند سطح متوترکسات را در بدن افزایش دهد. این حالت شما را در معرض خطر عوارض جانبی بیشتر قرار می دهد. اگر از مقادیر بالای متوترکسات استفاده می کنید، پزشکتان ممکن است از شما بخواهد که موقتا مصرف لانسوپرازول را متوقف کنید.

تاکرولیموس:

لانسوپروزال می تواند باعث افزایش سطح تاکرولیموس در بدن شود. این حالت شما را در معرض خطر عوارض جانبی قرار می دهد. پزشکتان می تواند سطح این دارو را در بدن شما بررسی نموده و مقدار آن را در صورت لزوم تنظیم نماید.

 

تداخلاتی که سبب کاهش کارایی داروهایتان می شود

وقتی کارایی لانسوپرازول کاهش می یابد:

وقتی لانسوپرازول را همراه با دارو های خاصی استفاده می کنید، ممکن است کارایی آن کاهش یابد، زیرا احتمال دارد مقدار لانسوپرازول در بدن شما کم تر شود.

– این داروها عبارتند از:

سوکرالفات:

کارایی لانسوپرازول در زمان استفاده با سوکرالفات کاهش می یابد. برای اجتناب از تداخل، می بایست این دارو را حداقل ۳۰ دقیقه قبل از قرص سوکرالفات استفاده کنید.

ریفامپین:

کارایی لانسوپرازول در زمان استفاده با ریفامپین کاهش می یابد. از استفاده هم زمان این دو دارو خودداری کنید.

گل راعی (هوفاریقون):

کارایی لانسوپرازول در زمان استفاده با گل راعی کاهش می یابد. از استفاده هم زمان این دو دارو خودداری کنید.

 

وقتی کارایی سایر داروها کاهش می یابد:

وقتی داروهای خاصی را با لانسوپرازول استفاده می کنید، کارایی آنها کاهش می یابد، زیرا ممکن است مقدار این داروها در بدن شما کاهش یابد.

– این داروها عبارتند از:

آمپی سیلین:

لانسوپرازول می تواند مانع از جذب مناسب آمپی سیلین در بدن شود. آمپی سیلین هم نمی تواند کارایی مناسبی در درمان عفونت بدن داشته باشد.

کتوکونازول و اینتراکونازول:

لانسوپرازول می تواند مانع از جذب این دارو های ضد قارچ در بدن شود. کارایی کتوکونازول نیز در درمان عفونت کاهش می یابد.

میکوفنولات موفتیل (MMF):

لانسوپرازول مانع از جذب صحیح MMF می شود. کارایی این دارو نیز در مقابل کاهش می یابد.

مشخص نیست که این دارو چگونه روی خطر پس زدن عضو در بدن تاثیر می گذارد. اگر از MMF استفاده می کنید، از پزشک خود درباره ایمنی لانسوپرازول مشورت بگیرید.

نمک های آهن: لانسوپرازول مانع از جذب کامل داروهایی می شود که حاوی آهن هستند.

ارلوتینیب، داساتینیب و نیلوتینیب:

لانسوپرازول مانع از جذب مناسب این داروها می شود. این داروها نیز در مقابل کارایی خود را برای درمان سرطان از دست می دهند.

تئوفیلین:

لانسوپرازول می تواند سطح تئوفیلین را در بدن کاهش دهد. بدان معنا که تئوفیلین نمی تواند در درمان آسم یا بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) کارایی لازم را داشته باشد.

پزشکتان می تواند سطح تئوفیلین را دربدن شما تحت نظر داشته باشد.

هشدارهای مهم درباره مصرف لانسوپرازول

این دارو شامل برخی هشدارها است.

هشدار بابت آلرژی

لانسوپرازول می تواند سبب واکنش آلرژیک شدیدی شود. علائم آن عبارتند از:

• خارش
• ورم صورت
• تنگی گلو
• مشکل در تنفس

در صورت بروز این علائم با نزدیکترین مرکز اورژانس تماس بگیرید.

حتی در صورت مشاهده واکنش آلرژیک مجدد به این دارو، به هیچ عنوان از این دارو استفاده نکنید. استفاده مجدد از آن می تواند زندگی فرد را به خطر بیاندازد.

هشدار به افراد دارای شرایط خاص پزشکی

افراد دارای مشکلات کبدی:

اگر مبتلا به مشکلات کبدی هستید یا سابقه این بیماری را دارید، شما قادر به دفع این دارو از بدنتان نخواهید بود. در صورت داشتن مشکلات کبدی شدید، پزشک می تواند مقدار لانسوپرازول را کاهش دهد.

افراد مبتلا به کمبود ویتامین B-12:

استفاده از این دارو بیش از سه سال می تواند سطح ویتامین B-12 در خون را کاهش دهد. پزشک می تواند سطح B-12 را در بدن شما تحت نظر گرفته و در صورت لزوم تزریق این ویتامین را برای شما تجویز نماید.

افراد مبتلا به پوکی استخوان:

افرادی که به مدت یک سال یا بیشتر، بصورت روزانه چند مرتبه از این دارو استفاده می کنند، ممکن است در معرض خطر شکستگی استخوان قرار داشته باشند. اگر در حال حاضر پوکی استخوان دارید، بنابراین در معرض خطر شکستگی استخوان هستید.

افراد با سطح منیزیم پایین:

این دارو در صورت استفاده سه ماه یا بیشتر، می تواند سبب کاهش سطح منیزیم در بدن شود. پزشک می تواند در صورت لزوم مکمل منیزیم تجویز کرده و سطح آن را نظارت کند.

هشدار به گروه های دیگر

زنان باردار:

در تحقیقات مشخص شده است که در صورت استفاده مادر از این دارو، خطری متوجه جنین نمی شود. هرچند، هنوز تحقیقات کافی در زمینه خطر این دارو در مورد جنین صورت نگرفته است.

در صورت بارداری یا برنامه ریزی برای باردار شدن، با پزشک خود مشورت کنید. در صورت باردار شدن حین استفاده از دارو، سریع به پزشک خود اطلاع دهید.

برای زنان شیرده:

هنوز مشخص نیست که آیا لانسوپرازول می تواند وارد شیر شود یا خیر. در صورت ورود می تواند باعث برخی عوارض جانبی در کودک شیرخوار شود.

در صورت شیردهی به نوزاد، با پزشک خود مشورت نمایید. می بایست درباره توقف شیردهی یا استفاده از این دارو تصمیم بگیرید.

در کودکان:

ایمنی این دارو یا کارایی آن برای درمان GERD یا التهابات مری در کودکان کمتر از ۱ سال مشخص نیست.

از این دارو نباید در کودکان کمتر از ۱ سال که مبتلا به این نوع بیماری هستند، استفاده شود.

این دارو در برخی از بیماری ها در کودکان، مورد مطالعه قرار نگرفته است.

این دارو در افراد زیر ۱۸ سال که مبتلا حالات زیر می باشند، نباید مورد استفاده قرار گیرد:

• زخم های اثنی عشری
• زخم های گوارشی
• ترشح بیش از حد اسید معده
• عفونت های هلیکوباکتر پیلوری

برای درمان التهابات مری در کودکان بین ۱-۱۱ سال، هنوز مشخص نیست که استفاده از این دارو به مدت بیش از ۱۲ هفته ایمن است یا خیر.

زمان تماس با پزشک

در صورت استفاده از این دارو و از بین نرفتن علائم خود، با پزشکتان تماس بگیرید. شروع عملکرد این دارو تنها چند ساعت طول می کشد.

نحوه مصرف لانسوپرازول

تمامی مقادیر احتمالی و انواع داروها در اینجا ذکر نشده است. مقدار، نوع و توالی زمانی داروهایی که مصرف می کنید به موارد زیر بستگی دارد:

• سن بیمار
• نوع و شدت بیماری تحت درمان
• نحوه واکنش به اولین مقدار مصرفی دارو
• سایر شرایط پزشکی بیمار

اشکال و دوز دارو

نام عمومی: لانسوپرازول

• شکل: کپسول خوراکی پیوسته رهش
• دوز: ۱۵ و ۳۰ میلی گرمی

نام تجاری: پریواسید

• شکل: کپسول خوراکی پیوسته رهش
• دوز: ۱۵ و ۳۰ میلی گرمی

مقدار مناسب برای زخم اثنی عشری

مقدار مناسب برای بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

مقدار معمول: مصرف روزانه ۱۵ میلی گرم به مدت ۴ هفته. پزشکتان ممکن است در ادامه روند درمان زخم ها، استفاده از این دارو را برای مدت طولانی تری توصیه نماید.

مصرف کودکان (۰-۱۷ سال)

در رابطه با مصرف این دارو در کودکان مطالعه ای صورت نگرفته است، لذا نباید برای افراد کمتر از ۱۸ سال تجویز شود.

مقدار مناسب برای زخم های گوارشی (زخم معده)

مصرف بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

مقدار معمول: روزانه ۳۰ میلی گرم به مدت ۸ هفته

مصرف کودکان (۰-۱۷ سال)

در رابطه با مصرف این دارو در کودکان مطالعه ای صورت نگرفته است، لذا نباید برای افراد کمتر از ۱۸ سال تجویز شود.

مقدار مناسب برای زخم های گوارشی ناشی از دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)

مصرف بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

برای درمان کوتاه مدت: روزانه ۳۰ میلی گرم به مدت ۸ هفته

برای پیشگیری: روزانه ۱۵ میلی گرم تا ۱۲ هفته

مصرف کودکان (۰-۱۷ سال)

در رابطه با مصرف این دارو در کودکان مطالعه ای صورت نگرفته است، لذا نباید برای افراد کمتر از ۱۸ سال تجویز شود.

مقدار مناسب برای التهابات مری

مصرف بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

برای درمان کوتاه مدت: روزانه ۳۰ میلی گرم به مدت ۸ هفته

برای پیشگیری: روزانه ۱۵ میلی گرم

برای کودکان (۱۲-۱۷ سال)

مقدار معمول: روزانه ۳۰ میلی گرم تا ۸ هفته

برای کودکان (۱-۱۱ سال)

هنوز صحت ایمنی استفاده از این دارو برای مدت طولانی تر از ۱۲ هفته برای کودکان این رده سنی در ارتباط با درمان التهابات مری مشخص نشده است.

کودکان با وزن ۳۰ کیلوگرم یا کمتر

روزانه ۱۵ میلی گرم تا ۱۲ هفته

کودکان با وزن بیش از ۳۰ کیلو گرم

روزانه ۳۰ میلی گرم تا ۱۲ هفته

مصرف کودکان (۰-۱۱ ماهه)

مصرف این دارو در کودکان کمتر از ۱ سال مورد مطالعه قرار نگرفته است.

مقدار مناسب برای بیماری رفلاکس معده به مری (GERD)

مصرف بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

مصرف معمول: روزانه ۱۵ میلی گرم به مدت ۸ هفته

مصرف کودکان (۱۲-۱۷ سال)

مصرف معمول: روزانه ۱۵ میلی گرم تا ۸ هفته

مصرف کودکان (۱-۱۱ سال)

هنوز صحت ایمنی استفاده از این دارو برای مدت طولانی تر از ۱۲ هفته برای کودکان این دامنه سنی و در ارتباط با درمان GERD مشخص نشده است.

کودکان با وزن ۳۰ کیلوگرم یا کمتر

روزانه ۱۵ میلی گرم تا ۱۲ هفته

کودکان با وزن بیش از ۳۰ کیلو گرم

روزانه ۳۰ میلی گرم تا ۱۲ هفته

مصرف کودکان (۰-۱۱ ماهه)

مصرف این دارو در کودکان کمتر از ۱ سال هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.

مقدار مناسب برای ترشح بیش از انداره اسید معده

مصرف بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

مقدار معمول برای شروع: روزانه ۶۰ میلی گرم

افزایش مقدار: پزشکتان می تواند در صورت لزوم، مقدار دارو را تنظیم نماید. اگر روزانه بیش از ۱۲۰ میلی گرم مصرف می کنید، پزشکتان داور را به مقادیر جداگانه تقسیم خواهد نمود.

مصرف کودکان (۰-۱۷ سال)

مصرف این دارو برای کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است، لذا نباید برای افراد زیر ۱۸ سال تجویز گردد.

مقدار مناسب برای عفونت های هلیکوباکتر پیلوری در معده

مصرف بزرگسالان (۱۸ سال به بالا)

مقدار درمان سه گانه:

اگر این دارو را با آموکسی سیلین و کلاریترومایسین استفاده می کنید، ۲ بار در روز (هر ۱۲ ساعت)، مقدار ۳۰ میلی گرم را به مدت ۲ هفته مصرف نمایید.

مقدار درمان دوگانه:

اگر این دارو را با آموکسی سیلین مصرف می کنید، سه بار در روز (هر ۸ ساعت)، ۳۰ میلی گرم از این دارو را به مدت ۲هفته مصرف نمایید.

مصرف کودکان (۰-۱۷ سال)

مصرف این دارو برای کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است، لذا نباید برای افراد زیر ۱۸ سال تجویز گردد.

دستورالعمل استفاده از لانسوپرازول

کپسول خوراکی لانسوپرازول برای درمان کوتاه مدت موارد زیر استفاده می شود:

• زخم های اثنی عشری
• زخم های گوارشی
• زخم هایی که به واسطه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ایجاد شده اند
• بیماری رفلاکس معده به مری
• التهابات مری
• عفونت هلیکوباکتر پیلوری

از این دارو در درمان بلند مدت موارد زیر استفاده می شود:

• بیماری های ترشح بیش از حد اسید معده (مانند سندروم زولینگر- الیسون)
• بهبود زخم و التهابات مری

کپسول خوراکی لانسوپرازول در صورت عدم استفاده طبق دستورالعمل، می تواند در بردارنده خطرات جدی برای مصرف کننده باشد.

اگر به یکباره مصرف دارو را متوقف کنید، علائم شما بهبود نخواهند یافت و حتی ممکن است وخیم تر شوند.

اگر وعده ای را جا انداختید یا طبق برنامه دارو را مصرف نکردید، درمان شما بخوبی جواب نخواهد داد و یا کارایی آن به کلی متوقف خواهد شد. برای کارایی مناسب این دارو، همیشه باید مقداری از آن در بدن موجود باشد.

در صورت استفاده بیش از حد، سطح دارو در بدن به میزان خطرناکی بالا خواهد رفت. علائم استفاده بیش از حد دارو عبارتند از:

• اسهال
• دل درد
• حالت تهوع
• یبوست
• سر درد

اگر فکر می کنید که مقدار زیادی از این دارو مصرف کرده اید، با پزشک خود تماس گرفته و یا از مراکز اطلاع رسانی دارو ها و سموم راهنمایی بخواهید. اما در صورتی که این علائم شدید هستند، هرچه سریع تر به مراکز اورژانس مراجعه نمایید.

در صورت فراموش نمودن وعده دارویی:

به محض به یاد آوردن، دارو را مصرف کنید. اما اگر فاصله زمانی کمی تا مصرف قرص بعدی باقی مانده است، تنها یک وعده را استفاده کنید. هرگز دو وعده دارویی را یکجا مصرف نکنید، این امر می تواند منجر به عوارض جانبی خطرناکی شود.

نحوه کسب اطمینان از کارکرد دارو: باید بهبودی نسبی در علائم شما دیده شود.

ملاحظات مهم در استفاده از لانسوپرازول

در صورت تجویز پزشک، در استفاده از کپسول خوراکی لانسوپرازول، نکات زیر را مد نظر داشته باشید:

کلی

• کپسول را ۳۰ دقیقه قبل از خوردن غذا مصرف کنید.
• کپسول را در ساعت های تعیین شده توسط پزشک مصرف نمایید.
• از بریدن و خراش دارو خودداری نمایید.
• از جویدن کپسول خودداری کنید. می توانید محتویات کپسول را در یک قاشق غذاخوری پوره سیب، پنیر خامه ای، ماست یا کمپوت گلابی حل نموده و سپس میل کنید. همچنین می توانید محتویات کپسول را با یک چهارم فنجان آب سیب، آب پرتقال یا آب گوجه ترکیب نموده و سپس میل نمایید.
• لانسوپرازول را در دمای اتاق و بین ۶۸-۷۷ درجه فارنهایت نگه دارید. (۲۰-۲۵ درجه سانتیگراد)
• دارو را در مکان های مرطوب و نم دار مانند حمام قرار ندهید.

تجویز مجدد

تجویز این دارو می تواند مجددا صورت پذیرد. برای این منظور شما نیاز به نسخه جدید نخواهید داشت. پزشک تعداد قرص های مورد نظر را در نسخه قبلی شما خواهد نوشت.

سفر

استفاده از دارو هنگام سفر:

• همیشه دارو را به همراه داشته باشید. هنگام پرواز، دارو را در کیف دستیتان قرار دهید نه کیفی که در انبار بار هواپیما قرار می گیرد.
• نگران دستگاه های اشعه ایکس فرودگاه نباشید، این اشعه به دارو آسیبی نمی رساند.
• ممکن است نیاز باشد لیبل قرصتان به مامور فرودگاه نشان دهید. همیشه ظرف اصلی دارو را با خود به همراه داشته باشید.
• این دارو را به ویژه در آب و هوای خیلی گرم یا خیلی سرد در قسمت داشبورد ماشین یا داخل ماشین رها نکنید.

نظارت بالینی

شما و پزشکتان باید مواردی را همیشه تحت نظر داشته باشد. این امر ضامن سلامت و ایمنی شما در حین استفاده از داروست. این موارد عبارتند از:

• عملکرد کبد: پزشک می تواند برای بررسی وضعیت کارکرد کبد، آزمایش خون انجام دهد. اگر کبدتان بخوبی کار نکند، پزشک می تواند مقدار دارو را کاهش دهد.
• سطح منیزیم در خون: این دارو می تواند سطح منیزیم را در خون کاهش دهد. پزشک سطح منیزیم را در بدن شما بررسی کرده و در صورت لزوم مکمل های مورد نیاز را برایتان تجویز می کند.
• ویتامین B-12: این دارو می تواند سطح ویتامین B-12 را در بدن کاهش دهد. پزشک می تواند سطح این ویتامین را بررسی نموده و در صورت لزوم آمپول B-12 را تجویز نماید.
• سلامت دستگاه گوارش: اگر دچار اسهال شدیدی هستید که برطرف نمی شود، پزشکتان می بایست احتمال وجود عفونت کلستریدیوم دیفیسیل را بررسی نماید.
• شکستگی استخوان: پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای بررسی وجود پوکی استخوان انجام دهد. در صورت وجود پوکی استخوان، این دارو می تواند خطر شکستگی استخوان ها را افزایش دهد

دسترسی به دارو

این دارو در هر داروخانه ای موجود نیست. قبل از اقدام برای دریافت دارو، با داروخانه تماس بگیرید.

جایگزین دیگر برای لانسوپرازول

داورهای دیگری نیز برای درمان بیماری شما وجود دارد. برخی از این داروها نسبت به داروهای دیگر برای شما مناسب تر هستند. با پزشک خود درباره دارو هایی که ممکن است برای شما مفید باشد، مشورت نمایید .

سلب مسولیت: این سایت تمام تلاش خود را جهت تضمین صحت، جامع بودن و به روز بودن این اطلاعات انجام داده است. هر چند، این مقاله را نباید جایگزین دانش و تخصص متخصصان زبده بخش مراقبت از سلامت نمود. همیشه قبل از استفاده از هر دارویی با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت نمایید. اطلاعات دارویی ذکر شده در اینجا قابل تغییر بوده و قادر به پوشش تمام استفاده های احتمالی، دستورالعمل ها، هشدارها، احتیاط ها، تداخلات دارویی، واکنش های آلرژیک یا تاثیرات معکوس نمی باشد. نبود هشدارها یا سایر اطلاعات در خصوص یک دارو، نشان دهنده ایمنی، کارایی یا تناسب یک دارو یا ترکیبی از داروها برای تمامی بیماران یا تمامی استفاده های مشخص شده نمی باشد.

منبع: هلس لاین