ویتامین ب ۱ و هر آنچه که باید درباره آن بدانید!

هرآنچه که باید درباره ویتامین ب ۱ (B1) یا تیامین باید بدانید!

ویتامین ب ۱ (B1) یا تیامین باعث می شود بدن بتواند از کربوهیدرات ها به عنوان انرژی استفاده کند.

این ماده برای متابولیسم گلوکز ضروری بوده و در عملکرد اعصاب، ماهیچه ها و قلب نقش اساسی دارد.

ویتامین B1 مانند دیگر ویتامین های گروه B، یک ویتامین محلول در آب است و اولین ویتامینی است که از گروه ویتامین ب کشف شده.

ویتامین ب ۱ از طریق روده جذب خون شده و سپس تغییراتی روی آن صورت می گیرد و آماده استفاده بافت ها می گردد.

اگر ویتامین B1 در سطح دوز دارویی مصرف شود، طی فرآیند انتشار، جذب غشای سلول می شود.

زمانی که این کمک آنزیم جذب شد، برای سوزاندن غذا و تبدیل آن به انرژی به کار رفته و این کار از طریق تبدیل مواد مغذی موجود در غذا یا مکمل‌ها به شکل درست انرژی به نام آدنوزین تریفسفات (ATP) انجام می گردد. ATP جریان انرژی سلول است.

ویتامین ها با توجه به موادی که در آن حل می شوند، طبقه بندی می گردند.

بعضی از آن ها در آب حل شده و برخی دیگر محلول در چربی هستند.

ویتامین های محلول در آب از طریق جریان خون منتقل شده و در صورت عدم استفاده بدن از آن ها، از طریق ادرار از بدن دفع می گردند.

ویتامین ب ۱ یا تیامین، به جلوگیری از بیماری های سیستم عصبی، مغز، ماهیچه ها، قلب، معده و روده کمک می کند. همچنین در جریان الکترولیت ها در سلول های عضلانی و عصبی درگیر است.

مصرف ویتامین ها باعث عملکرد بهتر بدن و پیشگیری از بروز بیماری های قلبی و عروقی می شود.

خانواده ویتامین B به طور کلی شامل ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیکوتینیک اسید/ نیاسین / نیاسین آمید)، ویتامین B5 (پانتوتنیک اسیدویتامین)، ویتامین B6 (پیریدوکسین)، ویتامین B12 (سیانو کوبالامین) و ویتامین B9 (اسید فولیک / فولاسین) هستند. با این حال، برخی از محصولات شامل تمام این مواد تشکیل دهنده نیستند و ممکن است شامل برخی دیگر از آنها مانند ویتامین B7 (بیوتین)، پارا آمینوبنزوئیک اسید (PABA)، کولین بیاتارتات و inositol باشد.

مواد غذایی حاوی ویتامین B1

گوشت، ماهی و غلات، منابع اصلی غنی ویتامین ب ۱ می باشند.

در لایه های بیرونی و جوانه غلات، در مخمر، گوشت گاو، آجیل، غلات سبوس دار و حبوبات مقدار زیادی ویتامین B1 وجود دارد.

همچنین، مواد غذایی مانند گل کلم، جگر، پرتقال، تخم مرغ، مخمر آبجو، شیره چغندر، سیب زمینی، مارچوبه و کلم نیز حاوی این ویتامین هستند.

غلات صبحانه و محصولات ساخته شده با آرد یا برنج سفید ممکن است غنی از ویتامین B باشند.

در ایالات متحده، مردم حدود نیمی از ویتامین ب یک مورد نیاز خود را از غذاهایی که به طور طبیعی حاوی تیامین هستند، دریافت کرده و نیم دیگر را از خوراکی هایی که ویتامین به آن اضافه شده است، بدست می آورند.

گرم کردن، پخت و پز و فرآوری مواد غذایی و جوشاندن آن ها در آب، تیامین را از بین می برد.

از آن جایی که ویتامین B1 محلول در آب است، به هنگام پخت و پز، در آب حل می شود. بهتر است بدانید برنج سفیدی که غنی نشده باشد، فقط حاوی یک دهم از تیامین موجود در برنج قهوه ای است.

مؤسسه ملی بهداشت (NIH) و دفتر مکمل های غذایی (ODS) تاکید می کند که یک وعده غلات صبحانه غنی شده حاوی ۱٫۵ میلی گرم تیامین است، که این میزان، بیش از ۱۰۰ درصد از نیاز روزانه توصیه شده برای هر فرد می باشد.

یک قطعه نان گندم حاوی ۱ میلی گرم تیامین یا ۷ درصد از نیاز روزانه  فرد بوده و پنیر، مرغ و سیب هیچ تیامینی ندارند.

از آن جایی که ویتامین ب ۱ در بدن ذخیره نمی شود، فرد باید به صورت مداوم به فکر تامین این ویتامین بوده و حتما در رژیم غذایی روزانه خود، مواد غذایی حاوی ویتامین B1 را بگنجاند.

سبوس منبع غنی ویتامین B1 بوده و با گرفتن پوست غلات برای تهیه آرد سفید، قسمت اعظم ویتامین B1 از دست می رود.

از این رو توصیه می شود از نان های سبوس دار مثل سنگک، بربری و بیسکویت هایی که با آرد سبوس دار تهیه می شود، استفاده کنید.

اگر از جگر غذایی تهیه می کنید، بهتر است آنرا قبل از پخت در فریزر قرار ندهید و برای پخت از حرارت بالا استفاده نکنید.

بهتر است بدانید، مصرف ماءالشعیر و یا جوانه گندم نیز میزان زیادی ویتامین ب ۱ به بدن ما می رساند.

فواید ویتامین ب ۱

ویتامین ب ۱ یا تیامین از بروز مشکل در سیستم عصبی، مغز، ماهیچه ها، قلب، معده و روده پیشگیری نموده و همچنین، در جریان الکترولیت ها به داخل و خارج از سلول های عضلانی و عصبی نقش مهمی دارد.

این ویتامین می تواند از بیماری هایی مانند بری بری، که باعث بروز اختلالاتی در قلب، اعصاب و دستگاه گوارش می شوند، جلوگیری کند.

خواص ویتامین B1 برای پوست و مو

1. جوان سازی پوست صورت

ویتامین B1 به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل کرده و با کاهش رادیکال های آزاد بدن به رفع چین و چروک و جوان سازی پوست صورت و همچنین درمان لکه های پوستی کمک می کند.

2. تقویت و افزایش رشد مو

ویتامین ب۱ به افزایش تولید گلبول های قرمز خون کمک کرده و با بهبود گردش خون در بدن به تقویت فولیکول های مو و افزایش رشد آن ها کمک می کند.

در دهه اخیر، محققان شواهد بیشتری یافتند که نشان می‌داد هر چیزی که سرشار از تیامین و آنتی اکسیدان باشد می‌تواند به سلامت پوست، مو و ناخن کمک کند.

برخی مطالعات نشان می‌دهند که B1 خواص ضد پیری قوی نیز دارد.

این ویتامین از تنگ شدن رگ ها که اگر در پوست سر بسته شود، به خشکی و شکنندگی و ریزش مو می انجامد، جلوگیری می‌کند.

فواید دارویی و درمانی ویتامین ب ۱ برای بدن

3. افزایش انرژی بدن

گلوکز که منبع اصلی انرژی در بدن محسوب است، توسط ویتامین b1 که باعث فعالیت سیستم آنزیمی پیرووات دهیدروژناز می شود، اکسید شده و به فرم قابل استفاده انرژی تبدیل می شود.

ویتامین B1 به افزایش انرژی بدن برای تمرینات بدنسازی در ورزشکاران مفید می باشد.

برخی بدنسازان از مکمل های ویتامین B1 برای افزایش انرژی و بهبود عملکرد ورزش خود در تمرینات بدنسازی استفاده می کنند.

4. تقویت عصب های بدن

ویتامین B1 به توسعه غلاف میلین در اطراف اعصاب بدن کمک کرده و خطر ابتلا به آسیب های عصبی، بیماری ms و مرگ را کاهش می دهد.

سلول های عصبی برای محافظت از غلاف میلین (لایه نازک پوششی که از سلول‌های عصبی محافظت می‌کند) به ویتامین B1 نیاز دارند.

اگر غلاف میلین آسیب ببیند و سلول عصبی زیر آن نابود شود، از دست دادن حافظه، تحرک و توانایی‌های یادگیری رخ می‌دهد.

5. سلامت قلب

ویتامین ب ۱ نقس مهمی در تولید استیل کولین (انتقال دهنده عصبی) دارد که به بهبود عملکرد قلب کمک کرده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد.

تمام سیستم قلبی عروقی شما برای عملکرد درست و سالم ماندن به تیامین نیاز دارد.

بدن شما باید بتواند یک پیام رسان عصبی به نام استیل کولین را بسازد.

این پیام رسان عصبی در سیستم عصبی مرکزی یافت می‌شود و پیام رسانی است که که داده‌ها را بین اعصاب و عضلات به ویژ عضله قلب منتقل می‌کند.

با کمبود ویتامین B1، اعصاب و عضلات نمی‌توانند به شکل درست و موثر، ارتباط داشته باشند.

این مسئله باعث بی‌نظمی در ضربان قلب می‌شود.

همچنین، مطالعات دریافتند که مصرف تیامین به مبارزه با بیماری‌های قلبی و نارسایی قلبی کمک می‌کند.

B1 به عملکرد درست بطن های قلب کمک می‌کند و به همین دلیل برای حفظ سلامت قلب در سنین بزرگسالی ضروری است.

6. پیشگیری از آب مروارید

اضافه کردن منابع حاوی ویتامین b1 به رژیم غذایی باعث سلامت چشم ها شده و خطر ابتلا به آب مروارید را کاهش می دهد.

مطالعات متعدد نشان می‌دهد که تیامین به حفظ بینایی کمک کرده و از آب سیاه و آب مروارید جلوگیری می‌کند.

ویتامین B1 می‌تواند انتقال رفت و برگشت پیام ها بین مغز و چشم را تحریک کند.

حتی افرادی که در دهه سوم زندگی خود هستند نیز می‌توانند در طولانی مدت از مصرف تیامین بهره‌مند شوند زیرا تاثیر عمیقی بر سلامت چشم می‌گذارد.

7. معده و دستگاه گوارش

تیامین نقس مهمی در ترشح اسید هیدروکلریک دارد که به بهبود هضم غذا کمک کرده، برای پیشگیری و درمان کولیت اولسراتیو و اسهال مفید است و باعث سلامتی دستگاه گوارش می شود.

اگر به مشکلات گوارشی شدید مبتلا هستید، ممکن است با گنجاندن ویتامین B1 در رژیم غذایی خود، به خودتان کمک کنید.

تیامین برای فرآیند متابولیک که از گلوکز در چرخه اسید سیتریک و گلیکولیز استفاده می‌کند، ضروری است.

به عبارت دیگر، هرچه آنزیم های وابسته به تیامین کمتر باشند، بدن شما کمتر می‌تواند پیرووات را به استیل کمک آنزیم A تبدیل کند.

این مسئله به تجمع پیرووات و لاکتات در دستگاه گوارش منجر شده که می‌تواند باعث لاکتیک اسیدوز، مشکلی که با درد شکمی شدید، استفراغ و اسهال همراه است، شود.

دریافت ویتامین B1 کافی می‌تواند باعث پایین نگه داشتن سطح پیرووات و لاکتات شده که باعث فلور روده سالمتر می‌شود.

به هر حال، افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی به دلیل تراوایی دستگاه گوارش، مشکل بیشتری در جذب تیامن دارند.

8. استرس و اضطراب

تیامین یا ویتامین B1 به عنوان ویتامین ضد استرس هم شناخته می شود که به آرامش روحی کمک کرده و تاثیر خوبی در کاهش استرس و اضطراب بر جای می گذارد.

همچنین ویتامین ب ۱ برای پیشگیری و درمان بیماری های عصبی نظیر ام اس (مولتیپل اسکلروزیس) و فلج بل مفید است.

9. تقویت حافظه و آلزایمر

برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف ویتامین B1 و مکمل ویتامین B1 100 با تقویت حافظه، به درمان بیماری آلزایمر کمک می کند.

این واقعیت را می دانیم که کمبود تیامین تاثیری منفی بر مخچه می‌گذارد.

همچنین نقشی کلیدی در عملکردهای ذهنی مانند توجه، تنظیم ترس، زبان و حافظه عملی (پروسیجرال) ایفا می‌کند.

کمبود ویتامین B1 می‌تواند باعث حذف اطلاعات از ذخیره حافظه پروسیجرال مغز شود.

این مسئله اغلب در افراد الکلی دیده می‌شود که حافظه حرکتی آن ها مشکل پیدا کرده و آسیب بیشتری به مخچه وارد می‌شود.

این مشکل می‌تواند در افرادی که به دلیل بیماری خود ایمنی به کمبود تیامین جدی دچار شده اند نیز پیش بیاید.

علائم آسیب عصبی مانند حرکت و تکانهای بی دلیل عضلات ظاهر می‌شوند.

دریافت تیامین از رژیم غذایی می‌تواند به جلوگیری زودهنگام از برخی از این علائم کمک کند.

همچنین، می‌تواند شدت علائم بعد از اتفاق افتادن را نیز کاهش دهند.

10. درمان کم خونی

ویتامین B1 نقش مهمی در تولید گلبول های قرمز خون دارد و به درمان کم خونی یا آنمی کمک می کند.

کم خونی یک وضعیت جدی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

کم خونی می‌تواند باعث بروز بیماری نبود اکسیژن در بدن که هیپوکسی نام دارد، بشود.

مشکل دیگری که به کمبود ویتامین B1 مرتبط است، سندرم کم خونی مگالوبلاستیک پاسخ دهنده به تیامین است.

اگرچه این سندرم نمونه نادری از کم خونی است اما ممکن است در افرادی که کمبود تیامین دارند، اتفاق بیفتد.

این بیماری با دیابت و ریزش مو همراه است که می‌تواند در کودکان و بزرگسالان به وجود بیاید.

این مشکل یک الگوی اتوزومال مغلوب دارد، به این معنا که والدین یک نسخه از ژن جهش یافته را دارند اما احتمالا هیچ علائمی ندارند.

مطالعات در مورد اینکه مکمل های تیامین چگونه می توانند مشکلات مربوط به کم‌خونی را درمان کنند، هنوز در حال انجامند.

با اینکه ممکن است B1 نتواند از ریزش مو جلوگیری کند اما سلول های قرمز خونی بیشتر که افراد کم‌خون ندارند را تولید می‌کند.

11. مسمومیت مشروبات الکلی

ویتامین B1 به سم زدایی و پاک سازی کبد کمک کرده و می تواند عوارض ناشی از مسمومیت با مشروبات الکلی از جمله سیروز کبد، عفونت و هیپرتیروئیدیسم را کاهش دهد.

چون افراد دارای اعتیاد به الکل، بیشتر به سندرم ورنیکه کورساکف دچار می‌شوند، باید در فرآیند ترک، تیامین کافی دریافت کنند.

سندرم ورنیکه کورساکف معمولا در افراد الکلی که رژیم غذایی نامناسب دارند یافت می‌شود.

چون بدن، به خودی خود تیامین نمی‌سازد، برای دریافت این ویتامین فقط بر منابع غذایی متکی است.

زمانی که فرد الکلی، غذاهای سرشار از تیامین دریافت نکند، به انسفالوپاتی ورنیکه (WE) دچار می‌شود.

انسفالوپاتی ورنیکه بسیار جدی است اما زمان کوتاهی دارد.

به هرحال، حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا به WE به اختلال کورساکف دچار می‌شوند.

به هر حال، بدن فرد الکلی در دریافت تیامین از لوله گوارشی مشکل دارد، بنابراین ممکن است افزایش دوز مصرف تیامین برای چنین فردی تجویز شود.

12. تقویت اشتها

این ویتامین می تواند به شدت باعث افزایش اشتها شده و به پیشگیری و درمان اختلالات تغذیه ای کمک می کند.

13. تقویت سیستم ایمنی بدن

مطالعات نشان می دهد که تیامین به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و خطر ابتلا به عفونت را به ویژه در افراد مبتلا به ایدز کاهش می دهد.

اگر به بیماری خود ایمنی (کمبود ویتامین B در میان افراد مبتلا به بیماری های خود ایمنی بسیار شایع است)، نسبت به یک فرد عادی، مشکلات بسیاری با سیستم ایمنی خود دارید.

افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی و مشکلات تیروئیدی، خستگی مزمن یا مه مغزی را تجربه می‌کنند.

برخی پزشکان و محققان بر این باورند که این مسئله به کمبود ویتامین B1 ربط دارد.

همچنین، چون افرادی که این بیماری‌ها را دارند، تراوایی دستگاه گوارش (به عبارت دیگر، توانایی دستگاه گوارش برای جذب و گوارش مواد مغذی به مرور زمان کم می‌شود) را تجربه می‌کنند، سیستم ایمنی دچار مشکل می‌شود.

بدن قادر نیست مواد مغذی را دریافت کرده و از آنها برای افزایش انرژی استفاده کند.

چون تیامین، مسئول ترشح هیدروکلریک اسید (که به جذب و گوارش کمک می‌کند) است، ضروری است که اگر بیماری خود ایمنی یا بیماری‌های مربوط به تیروئید دارید، ویتامین B1 دریافت کنید.

14. دیابت نوع ۲

تحقیقات نشان داده که ویتامین B1 خطر ابتلا به بیماری های کلیوی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می دهد.

یکی از خواص ویتامین B1 یا تیامین که کمتر شناخته شده است این است که از دیابت ملیتوس نوع ۱ و ۲ جلوگیری می‌کند.

محققان دریافته‌اند که بیماران مبتلا به دیابت، کلیرانس کلیوی بالا و تیامین کم در پلاسما دارند که این افراد را بیشتر در معرض کمبود ویتامین B1 قرار می‌دهد.

دو انتقال دهنده تیامین (THTR-1 و  THTR-2) وجود دارند که در جذب B1 نقش دارند.

به هر حال در افراد دیابتی مبتلا به هیپوگلیسمی، این انتقال دهنده های تیامین نمی توانند کار خود را به درستی در کلیه ها انجام دهند.

این مسئله به تشدید هیپوگلیسمی و ناتوانی غده برون ریز برای انجام عملکردهای ضروری در پانکراس منجر می‌شود.

یک مطالعه دریافت که دوز بالای تیامین (۳۰۰ میلی گرم در روز) به تثبیت سطح گلوکز و انسولین کمک می‌کند و یک مطالعه دیگر نیز به این نتیجه رسید که تیامین می‌تواند تثبیت گلوکز در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش دهد.

15. دیسمنوره (قاعدگی دردناک)

برخی تحقیقات اولیه نشان داده که مصرف مواد غذایی حاوی مقادیر بالای ویتامین ب ۱ به پیشگیری و درمان دیسمنوره یا قاعدگی دردناک کمک می کند.

16. سرطان دهانه رحم

گفته می شود که مصرف ویتامین b1 به صورت منابع غذایی و همچنین مکمل آن به پیشگیری و درمان سرطان دهانه رحم کمک می کند.

17. متابولیسم سالم

ویتامین B1 برای حفظ متابولیسم سالم ضروری است.

این ویتامین، ATP را در بدن شما تولید کرده و به شکستن چربی ها و پروتئین‌ها کمک می‌کند.

بدن شما به توزیع تیامین دریافتی از غذا در پلاسما و جریان خون نیاز دارد.

این مسئله نه تنها باعث خوش اندامی شما می‌شود بلکه به توزیع اکسیژن برابر به بافت‌ها نیز کمک می‌کند.

18. بهبود خلق و خو

همه ما مستعد بد شدن خلق و خو هستیم.

آنهایی که بیماری خود ایمنی یا مشکلات ذهنی دارند به اختلالات خلق و خو دچار می‌شوند.

زمانی که پیام رسان های عصبی مونوآمین در مغز (سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین)، عملکرد درستی نداشته باشند، اختلالات خلق و خو به وجود می‌آید.

کمبود ویتامین B1 در کنار، کمبود دیگر مواد مغذی می‌تواند مشکلات مربوط به خلق و خو را تشدید کند.

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که مصرف تیامین می‌تواند راه خوبی برای بهبود خلق و خو باشد.

کار تیامین، کمک به جسم و ذهن شما در مبارزه با استرس فیزیکی و ذهنی است. (به همین دلیل است که نام گروه ویتامین B را ویتامین‌های ضد استرس گذاشته‌اند).

وقتی کمبود ویتامین B1 داشته باشید، چون بدن تان برای تامین انرژی به تیامین نیاز دارد، احساس بی حالی می‌کنید.

این بی‌حالی باعث بی انگیزگی و تغییر خلق و خو می‌شود.

افسردگی و اضطراب با کمبود ویتامین B1 در ارتباط است.

بنابراین اگر سابقه افسردگی، اضطراب یا خستگی مزمن دارید، می‌توانید تیامین را در رژیم غذایی خود گنجانده و از خواص آن بهره مند شوید.

19. محافظت از غشای مخاطی

یکی از بهترین خواص ویتامین B1 یا تیامین و یکی از کارهای متعددی که ویتامین B1 در بدن انجام می‌دهد، ساخت یک سد محافظتی به دور غشای مخاطی که بسیاری از حفره‌های بدن مانند چشم‌ها، سوراخ‌های بینی و لب‌ها را می‌پوشاند، است.

این بافت‌های مخاطی، اندام های داخلی ما را نیز می‌پوشانند که باعث می‌شود با ترشح مخاط، آسیب پذیری آن‌ها  در برابر مهاجم ها آسیب‌پذیر کمتر شود.

غشای مخاطی نه تنها بافت های بدن ما را مرطوب می‌کنند بلکه به دریافت مواد مغذی و جلوگیری از حمله بدن به خود نیز کمک می‌کنند.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد تیامین می‌تواند از آسیبی که بدن با عمل به عنوان سد به غشای مخاطی خود وارد می‌کند، جلوگیری کند.

20. جلوگیری از گزش پشه

یک واقعیت کمتر شناخته شده: B1 می‌تواند جلوی گزش پشه را بگیرد!

پشه ها با دی اکسید کربنی که استنشاق می‌کنیم، به سمت ما می‌آیند.

تحقیقات دریافته‌اند که مصرف میوه دوریان که سرشار از تیامین است، پشه ها را دفع می‌کند.

21. کاهش و جلوگیری از پرفشاری خون

مورد آخر که به اندازه باقی موارد اهمیت دارد این است که B1 از پرفشاری خون جلوگیری کرده و آن را کاهش می‌دهد.

یکی از بزرگ ترین دلایل پرفشاری خون، کمبود B1 است.

افرادی که در مراحل اولیه هیپرگلیسمی هستند مانند افراد مبتلا به بری بری، از مصرف دوز بالای تیامین سود می‌برند.

این ویتامین از آسیب عروق جلوگیری کرده و به تنظیم فشار خون کمک می‌کند.

استفاده از ویتامین ب ۱ در پزشکی

از تیامین ممکن است برای درمان بیمارانی که دچار کمبود ویتامین B1 هستند، مانند افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی، التهاب اعصاب خارج از مغز یا پلاگر استفاده شود.

برخی از ورزشکاران برای تقویت عملکردشان مکمل های تیامین مصرف می کنند.

برای افراد بی اشتها و مبتلا به کولیت زخمی یا اسهال مداوم نیز ممکن است تیامین تجویز شود. در صورتی که فرد در حالت اغما باشد، تیامین به او تزریق خواهد شد.

از آنجایی که مصرف تیامین، در ایالات متحده برای ورزش کاران ممنوع نیست، برخی از آن ها، برای تقویت نیرو و بهبود فعالیت شان از تیامین استفاده می کنند.

سایر شرایطی که مصرف مکمل های تیامین می تواند موثر باشد، عبارتند از:

• ایدز
• تب خال
• آب مروارید
• کوری تدریجی (آب سیاه) و سایر مشکلات بینایی
• سندرم مخچه، نوعی آسیب مغزی است
• سرطان دهانه رحم
• درد دیابتی
• فشار و استرس
• بیماری قلبی
• بیماری کلیوی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
• دریازدگی
• ضعیف شدن سیستم ایمنی

لازم به ذکر است که همه این موارد، به طور قطعی تأیید نشده و به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

علائم کمبود ویتامین ب ۱

کمبود ویتامین B1 معمولاً باعث بروز بیماری بری بری، اختلال در اعصاب محیطی و تضعیف بدن می شود.

کم شدن این ویتامین در بدن همچنین می تواند سبب کاهش وزن، بی اشتهایی، مشکلات ذهنی از جمله سردرگمی و از دست دادن حافظه کوتاه مدت، ضعیف شدن ماهیچه ها و مشکلات قلبی و عروقی، مانند بزرگ شدن قلب شود.

علایم اولیه کمبود ویتامین ب۱ با بی اشتهایی، سوء هاضمه و یبوست همراه است.

یکی از علائم اولیه زودرس کمبود تیامین از دست دادن اشتها و یا بی اشتهایی است.

دانشمندان بر این باورند که تیامین نقش مهمی در تنظیم تنوع دارد.

این به کنترل “مرکز سیری” واقع در هیپوتالاموس مغز کمک می کند.

هنگامی که کمبود اتفاق می افتد عمل طبیعی “مرکز سیری” تغییر می کند و باعث می شود بدن احساس خستگی و یا سیر شدن کند حتی زمانی که ممکن است آن را نداشته باشد. این می تواند منجر به فقدان اشتها شود.

یک مطالعه در موش های صحرایی که دارای کمبود تیامین در رژیم های غذایی برای ۱۶ روز بودند دریافتند که غذا به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. پس از ۲۲ روز، موش ها کاهش ۶۹-۷۴٪ در مصرف غذا را نشان دادند.

مطالعه دیگری در موش های صحرایی که دارای رژیم غذایی کمبود تیامین بودند نیز کاهش قابل توجهی در مصرف غذا داشت.

در هر دو مطالعه، با دریافت مجدد مکمل تیامین مصرف غذا به سرعت افزایش می یابد.

احساس خستگی، عصبی، زودرنج شدن و تحریک پذیری نیز از نشانه‌های کمبود این ویتامین است.

خستگی ممکن است به تدریج یا ناگهانی رخ دهد. این می تواند از کاهش اندک انرژی تا خستگی شدید، به احتمال زیاد بسته به شدت کمبود باشد.

از آنجایی که خستگی همچنین علائم مبهم با علل متعدد است به طور معمول می تواند به عنوان نشانه ای از کمبود تیامین نادیده گرفته شود.

با این حال، با توجه به نقش حیاتی تیامین در تبدیل مواد غذایی به سوخت، جای تعجب نیست که خستگی و عدم انرژی یک نشانه شایع از کمبود است.

در واقع، بسیاری از مطالعات موارد خستگی را به کمبود تیامین مرتبط کرده اند.

تحریک پذیری احساس آشفتگی و ناامیدی است. هنگامی که شما تحریک پذیر هستید اغلب خیلی سریع ناراحت می شوید.

تحریک پذیری می تواند ناشی از شرایط مختلف جسمی، روحی و پزشکی باشد.

یکی از اولین نشانه های کمبود تیامین، یک حالت تحریک پذیری است. این ممکن است در عرض چند روز یا هفته ای از کمبود رخ دهد.

تحریک پذیری به ویژه در موارد نوزادان مبتلا به بری بری، بیماری ناشی از کمبود تیامین، گزارش شده است.

کسانی که زودرنج هستند، به سرعت و با هر گفته‌ای ممکن است ناراحت شوند و با احساساتی چون نگرانی و کلافگی سروکار دارند.

عوامل فیزیکی و روانی و اختلالات مختلفی وجود دارند که می‌توانند این احساس را به وجود بیاورند.

کمبود ویتامین ب ۱ یکی از این اختلالات است و کسانی که از آن رنج می‌برند، معمولا در همان روزها و هفته‌های اولیه بروز اختلال، دچار زودرنجی می‌شوند.

بررسی‌های انجام گرفته بر روی تعدادی نوزاد مبتلا به بیماری بِری بِری (نوعی سوء تغذیه ناشی از کمبود ویتامین b1) گواه این ادعا بوده است.

کمبود ویتامین ب۱ موجب اضطراب، بالا رفتن ضربان قلب و سرعت نبض می‌شود.

ضربان قلب شما اندازه گیری می شود که چند بار قلب شما در هر دقیقه ضربان دارد.

جالب توجه است سطح تیامین می تواند روی ضربان قلب اثر بگذارد. تیامین ناکافی می تواند باعث کندی ضربان قلب عادی شود.

ضربان قلب کاهش یافته در مطالعات موش های صحرایی با کمبود تیامین ثبت شده است.

ضربان قلب ناخوشایند و آهسته ناشی از کمبود تیامین می تواند باعث خستگی، سرگیجه شود.

حالت تهوع، تب و لاغری توام با عوارض پوستی ناشی از فقدان این ویتامین است.

اگرچه نشانه های دستگاه گوارش در کمبود تیامین کمتر شایع است هنوز هم ممکن است رخ دهد.

دقیقا نمی فهمیم چرا علائم گوارشی با کمبود تیامین می تواند ظاهر شود اما موارد ثبت شده است که علائم گوارشی بعد از مصرف مکمل های تیامین از بین رفته است.

استفراغ ممکن است در نوزادان مبتلا به کمبود شایع باشد.

احساس سوزن سوزن و بی حس شدن، همراه با سنگینی و ضعف پاها یکی دیگر از نشانه‌های کمبود این ویتامین است.

سوزش غیرطبیعی، خارش، سوزش یا حس «سنجاق و سوزن» در اندام فوقانی و اندام، نشانه شناخته شده به عنوان بی حسی است.

اعصاب محیطی که به دست ها و پاها می رسند به شدت بر عملکرد تیامین اثر می گذارد. در موارد کمبود، آسیب عصبی محیطی و پارستزی می تواند رخ دهد.

در حقیقت، بیماران در فازهای اولیه کمبود تیامین در ابتدا بی حسی را تجربه کرده اند .

همچنین مطالعات در موش صحرایی نشان داده است که کمبود تیامین باعث آسیب عصبی محیطی می شود.

رفلکس های کاهش یافته

کمبود تیامین ممکن است بر اعصاب حرکتی تاثیر بگذارد.

اگر درمان نشود آسیب به سیستم عصبی شما ناشی از کمبود تیامین می تواند باعث تغییر رفلکس ها شود.

کاهش یا عدم رفلکس در زانو، مچ پا و تریسپس اغلب مشاهده می شود و پیشرفت کمبود می تواند بر هماهنگی و توانایی شما در راه رفتن تاثیر بگذارد.

این علائم اغلب در کمبود تشخیصی تیامین در کودکان گزارش شده است.

ضعف عضلانی

ضعف عضلانی به طور کلی شایع نیست و به این دلیل آن اغلب سخت تعیین می شود.

ضعف عضلانی موقت، کوتاه مدت تقریباً در برخی نقاط و تقریباً همه اتفاق می افتد.

با این حال، ضعف عضلانی مداوم و طولانی مدت بدون علت و علت روشن ممکن است نشانه ای از کمبود تیامین باشد.

در موارد متعدد، بیماران مبتلا به کمبود تیامین دارای ضعف عضلانی بوده اند.

علاوه بر این، در این موارد ضعف عضلانی پس از تامین مجدد با مکمل تیامین به میزان قابل توجهی بهبود می یابد.

تاری دید

کمبود تیامین ممکن است یکی از علل بسیاری از تاری دید باشد.

کمبود تیامین شدید باعث ایجاد تورم عصب بینایی می شود که موجب نوروپاتی اپتیک می شود. این می تواند منجر به تار شدن یا حتی از بین رفتن دید.

چندین موارد مستند تاری دید را با کمبود شدید تیامین مرتبط بوده است.

علاوه بر این، دیدگاه بیماران پس از تامین مکمل تیامینی بهبود می یابد.

ضعف نفس

با توجه به اینکه کمبود تیامین ممکن است بر عملکرد قلب تاثیر بگذارد تنگی نفس ممکن است به خصوص در اثر تقلا ایجاد شود.

این به این دلیل است که کمبود تیامین ممکن است گاهی اوقات به نارسایی قلبی منجر شود که وقتی که قلب در پمپاژ خون کارآیی کمتری دارد اتفاق می افتد.

در نهایت این می تواند به تجمع مایع در ریه ها منجر شود و نفس کشیدن دشوار باشد.

مهم است که توجه داشته باشید که تنگی نفس می تواند علل زیادی داشته باشد لذا این علائم تنها نشانه کمبود تیامین نیست.

هذیان

مطالعات متعدد، کمبود تیامین، هذیان را در پی داشته است.

دلیریم یک وضعیت جدی است که منجر به سردرگمی، کاهش آگاهی و ناتوانی در فکر کردن واضح می شود.

در موارد شدید، کمبود تیامین می تواند سبب ایجاد سندرم Wernicke-Korsakoff شود که شامل دو نوع از آسیب مغزی مرتبط می شود.

علائم اغلب شامل هذیان، از دست دادن حافظه، سردرگمی و توهم است.

روان آشفتگی

نتایج تحقیقات متعددی حاکی از ارتباط بین کمبود ویتامین b1 با روان آشفتگی بوده‌اند.

روان آشفتگی اختلالی خطرناک است که می‌تواند منجر به گیجی، کاهش سطح هشیاری و آشفتگی افکار شود.

کمبود بیش از حد این ویتامین می‌تواند باعث بروز سندرم ورنیکه-کورساکوف شود؛ این سندرم متشکل از دو اختلال شبیه به هم مغزی است و حافظه کوتاه مدت را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

از جمله نشانه ها و علائم این سندرم می‌توان به روان‌آشفتگی، از دست دادن حافظه، گیجی و توهم اشاره کرد.

علت ابتلای بیشتر کسانی که از سندرم ورنیکه-کورساکوف رنج می‌برند، کمبود ویتامین b1 در نتیجه مصرف بیش از حد نوشیدنی های الکلی است.

البته در برخی موارد هم کهولت سن باعث کمبود ویتامین b1 و روان‌آشفتگی می‌شود.

در مراحل کمبود شدید فلج، بی‌حسی پوست و بیماری بری‎بری مشاهده می‌شود که همراه با اختلالات عصبی شدید است و اگر درمانی صورت نگیرد، سبب تخریب سیستم اعصاب و حتی مرگ می‌شود.

میزان مورد نیاز ویتامین B1

در ایالات متحده، میزان مصرف تیامین خوراکی مجاز (RDA)، برای آقایان بالای ۱۸ سال ۱٫۲ میلی گرم و برای بانوان ۱٫۱ میلی گرم می باشد.

زنان باردار یا شیرده، در هر سنی، باید روزانه ۱٫۴ میلی گرم ویتامین B1 دریافت کنند.

محققان مؤسسه The National Institutes of Health Office of Dietary Supplements خاطر نشان می سازند که یک وعده از غلات صبحانه غنی شده حاوی ۱٫۵ میلی گرم تیامین است که بیشتر از ۱۰۰ درصد از میزان توصیه شده روزانه را تامین می کند.

یک تکه نان کامل گندم حاوی ۰٫۱ میلی گرم یا ۷ درصد از نیاز روزانه این ویتامین است. در حالی که پنیر، مرغ و سیب حاوی تیامین نیستند.

میزانی که موسسه ملی بهداشت در آمریکا برای ویتامین B1 اعلام کرده عبارت است از:

مردان بالغ بالای سن ۱۹ سال ۱٫۲ میلیگرم، زنان بالغ بالای سن ۱۹ سال ۱٫۱ میلیگرم و زنان باردار و شیرده به ۱٫۴ میلیگرم ویتامین ب۱ در روز نیاز دارند.

مقدار توصیه شده ویتامین B1 برای کودکان و نوجوانان از قرار زیر است:

نوزادان ۶ الی ۱۲ ماه ۰٫۳ میلیگرم ، کودکان ۱ تا ۳ سال ۰٫۵، ۴ تا ۶ سال ۰٫۷، ۷ تا ۱۰ سال ۰٫۸، ۱۱ تا ۱۴ سال ۱ میلیگرم و نوجوانان ۱۵ الی ۱۸ سال نیازمند ۱٫۲ میلیگرم ویتامین ب۱ در روز می باشند.

قابل ذکر است استرس، ورزش کردن و کم خوابی نیاز بدن به ویتامین B1 را افزایش می دهند.

چه عواملی باعث کمبود ویتامین ب۱ در بدن می شوند؟

ویتامین B1 در اکثر مواد غذایی یافت می شود با این حال بسیاری از افراد با کمبود آن مواجه می باشند.

دلیل آن هم مصرف بعضی از مواد غذایی است که مانع جذب و یا سبب دفع ویتامین ب۱ از بدن می گردند.

نوشیدن الکل به هر میزان، زیاده روی در مصرف چای و قهوه، خوردن غذاهای دریایی بصورت خام، آنتی اسید ها که برای کاهش اسید معده مصرف می شوند، استعمال دخانیات، مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها مانند برنج و نان همگی باعث کمبود این ویتامین مهم در بدن انسان می شوند.

همچنین با توجه به فرسایش خاک و کاهش کیفیت مواد غذایی کمبود خفیف ویتامین B1 در بسیاری از افراد مشاهده می شود.

چه کسانی در معرض خطر کمبود ویتامین B1 قرار دارند؟

افرادی که رژیم غذایی مناسبی ندارند، جراحی های لاغری انجام داده و یا همودیالیز می شوند، همچنین مبتلایان به سرطان و “بیماری صبحگاهی” در دوران بارداری، در معرض خطر کمبود تیامین هستند.

معتادان الکلی نیز می توانند دچار کمبود ویتامین B1 شوند، زیرا ممکن است بدن شان نتواند تیامین را از مواد غذایی جذب کند.

سندرم Wernicke-Korsakoff نوعی اختلال است که افراد معتاد به الکل را تحت تأثیر قرار می دهد.

این سندروم، با کمبود تیامین ارتباط داشته و در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد.

افراد مبتلا به این سندرم و کسانی که برای ترک الکل تلاش می کنند نیز می توانند برای بهبود خود تیامین تزریق کنند.

سایر بیماری ها، مانند HIV، می تواند جذب مواد مغذی را کاهش داده و منجر به کمبود ویتامین B1 شود.

عملکرد تیامین یا ویتامین ب ۱

تمام ویتامین های گروه B محلول در آب بوده و به کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین کمک می کنند تا به انرژی یا گلوکز تبدیل شوند.

ویتامین های این گروه برای حفظ سلامت کبد، پوست، مو و چشم ها ضروری بوده و در سیستم عصبی و بهبود عملکرد مغز نقش مهمی دارند.

ویتامین های گروه B گاهی اوقات ویتامین های ضد استرس نیز نامیده می شوند، زیرا باعث تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر استرس می گردند.

ویتامین ب۱ به بدن برای هضم و جذب مواد غذایی و تبدیل آن ها به انرژی کمک می کند، این فرایند را در اصطلاح متابولیزم چربی ها، پروتئین ها و کربوهیدرات ها گویند.

بسیاری از آنزیم ها از جمله آنزیم های گوارشی که وظیفه تجزیه مواد غذایی در دستگاه گوارش را بر عهده دارند برای تولید و فعال شدن نیازمند ویتامین B1 می باشند.

به همین جهت کمبود این ویتامین می تواند باعث بروز مشکلات گوارش از قبیل بی اشتهایی، پر خوری عصبی، مشکل در هضم مواد غذایی و غیره گردد.

ویتامین B1 کمک به انتقال پیام های عصبی بین سلول های سیستم اعصاب مرکزی، تنظیم حرکات عضلات، عملکرد ذهن و حافظه می کند، ویتامین ب۱ یکی از مواد ضروری برای فعالیت مغز و سیستم اعصاب مرکزی است و کمبود آن با علائم روانی از قبیل افسردگی، فراموشی و اضطراب همراه است.

ویتامین ب۱ با همکاری انتقال دهنده های عصبی در مغز مسئول تنظیم اشتها می باشند، این دو با همکاری یکدیگر باعث ایجاد حس گرسنگی و یا احساس سیری بعد از صرف غذا می شوند.

عوارض جانبی

با وجود این که در تحقیقات و شواهد اثرات منفی ناشی از افزایش ویتامین ب ۱ در بدن دیده نمی شود، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) در مورد استفاده از مکمل ها هشدار می دهد.

آن ها از مردم می خواهند قبل از استفاده از مکمل های غذایی یا جایگزین کردن این مکمل ها با غذا، با پزشک معالج خود مشورت کرده و برای بهبود سلامت خود، به جای خود درمانی، حتما به متخصص مراجعه کنند.

تداخل دارویی یا اثر متقابل

چای و قهوه حاوی تانین می باشند. این ماده ممکن است با تیامین در تضاد بوده و جذب آن را سخت تر کند.

برخی از مواد شیمیایی موجود در صدف و ماهی خام تیامین را نابود کرده و مصرف بیش از حد آن ها، به طور بالقوه منجر به کمبود B1 می شود.

پخت و پز می تواند همزمان با از بین بردن این مواد شیمیایی، تیامین را نیز از بین ببرد.

آیا تداخلی بین مصرف ویتامین B1 با داروهای گیاهی و مکمل‌ها وجود دارد؟

آرکا

آرساکا (باتل) باعث تغییر شیمیایی در تیامین می‌شود و باعث می‌شود که تیامین عملکرد درست را نداشته باشد. جویدن منظم و طولانی‌مدت از این ماده باعث کمبود تیامین می‌شود.

هورستی

هورستی (Equisetum) شامل یک ماده شیمیایی است که می‌تواند تیامین را در معده از بین ببرد و احتمالاً منجر به کمبود تیامین می‌شود.

نیاز است که محصولات حاوی مقادیر زیادی از تیامین، بدون این ماده باشد.

درصورتی که در معرض خطر کمبود تیامین قرار داشته باشید و از طرفی می‌خواهید که از اثرات کمبود این ویتامین مهم ایمن باقی بمانید، از هورستی استفاده نکنید.

قهوه و چای

مواد شیمیایی در تانن چای و قهوه می‌تواند با تیامین واکنش نشان می‌دهند، آن را به شکلی تبدیل کند که به سختی برای بدن قابل جذب باشد.

این حالت می‌تواند به کمبود تیامین منجر شود.

نکته جالب توجه این بود که کمبود تیامین در یک گروه از مردم در مناطق روستایی تایلند که مقادیر زیادی از چای (> 1 لیتر در روز) می‌نوشیدند و یا برگ‌های چای تخمیر شده رو برای مدتی طولانی‌مدت می‌جویدند، مشاهده شد.

با این حال، این عارضه در جوامع غربی یافت نشد، با وجود اینکه چای به طور منظم استفاده می‌شود.

پژوهشگران معتقدند که این تداخل بین قهوه و چای و تیامین به جز در حالتی که رژیم غذایی از نظر تیامین یا ویتامین C در سطح پایینی باشد چندان مهم نیست.

ویتامین C به نظر می‌رسد باعث جلوگیری از تداخل بین تیامین و تانن موجود در قهوه و چای می‌شود.

غذاهای دریایی

ماهی خام و صدف آب شیرین حاوی مواد شیمیایی ای است که می‌تواند تیامین را از بین ببرد.

خوردن مقدار زیادی از ماهی یا صدف خام می‌تواند به کمبود ویتامین B1 کمک کند.

با این حال، مصرف ماهی پخته شده و غذاهای دریایی بدون مشکل می‌باشد.

آنها هیچ تأثیری بر تیامین ندارند، چون پخت و پز مواد شیمیایی که به تیامین می‌تواند آسیب برساند را از بین می‌برد.

مکمل های غذایی حاوی ویتامین ب۱

ویتامین B1 در بسیاری از مکمل ها از قبیل ب کمپلکس، مولتی ویتامین ها و بصورت مستقل در دوزهای مختلف وجود دارد.

استفاده از آن ها تا دوز ۱۰۰ میلی گرم در روز بی خطر است. اما دوز مناسب ۱٫۳ الی ۲۵ میلیگرم برای بزرگسالان می باشد.

مصرف بیش از حد مکمل های غذایی ویتامین ب۱ و با دوزهای بالا باعث بروز عوارض جانبی از قبیل آلرژی، ضعف و کرختی، مشکلات پوستی مانند کهیر، التهاب و خارش پوست، نفخ معده، حالت تهوع و غیره می گردد.

همواره با پزشکتان قبل از استفاده از مکمل های غذایی مشورت کنید.

موارد مصرف مکمل های ویتامین B1

پزشکتان ممکن است برای کمک به درمان برخی از مشکلاتتان مکمل های ویتامین ب۱  تجویز کند.

موارد مصرف:

کاهش وزن: مکمل های ویتامین B1 در کنار رژیم غذایی و ورزش کمک به کنترل اشتها و تبدیل چربی های بدن به انرژی می کنند.

کمک به ترک اعتیاد به الکل: الکل در بدن تبدیل به قند و انرژی می شود میزان انرژی آزاد شده از الکل از بعضی از مواد غذایی بیشتر است!

هر گرم الکل ۷ کالری داشته در صورتی که هر گرم پروتئین یا کربوهیدرات حاوی ۴ کالری است، افراد الکلی به شدت دچار کمبود ویتامین B1 و سایر ویتامین های گروه ب می باشند، به همین جهت بدن آن ها نمی تواند براحتی انرژی کافی از مواد غذایی را آزاد کند و دائما با کمبود انرژی روبرو می شوند و روی به مصرف بیشتر الکل می آورند.

مصرف ویتامین های گروه ب به ویژه B1, B5, B6, B12 برای کمک به ترک الکل ضروی می باشد.

کمک به درمان افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات عصبی: در کنار درمان پزشکی، بسیاری از متخصصین از مکمل های ویتامین ب۱ برای کمک به درمان بیماری های ذکر شده استفاده می کنند.

زمان مصرف ویتامین ب ۱

بهترین زمان برای مصرف ویتامین ب ۱ و قرص تیاماکس زمانی است که از خواب بیدار شده اید.

استفاده از ویتامین‌های ب در حالت ناشتا میزان جذب ویتامین در بدن را افزایش می‌دهد.

چگونه ویتامین ب ۱ را مصرف کنیم؟

پیش از مصرف تیامین، اطلاعاتی که تولید کننده همراه محصول و درون بسته بندی در اختیار شما قرار داده است را به طور کامل مطالعه کنید؛

به طور معمول یک بار در روز مصرف می‌شوند.

دوزهای ۲۵ تا ۱۰۰ میلی گرمی تیامین برای جلوگیری از کمبود خفیف کافی هستند.

شما می‌توانید این قرص ها را در هر زمانی از روز مصرف کنید و پیش و پس از وعده‌های غذایی برای مصرف آن تفاوتی ندارد.

اگر دوز بالاتری (۲۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم) برای شما تجویز شده است، پزشک شما توصیه می‌کند این میزان دارو را در قرص‌های ۱۰۰ میلی گرمی و به صورت ۲ تا ۳ بار در روز دریافت کنید.

موارد مصرف قرص ویتامین ب ۱

مکمل های B1 به طور کلی در موارد زیر مصرف می شوند.

• درمان بیماری ها با قرص ویتامین ب ۱

ممکن است پزشکتان برای کمک به بهبود برخی از بیماری هایتان مکمل های ویتامین b1 و یا قرص ویتامین ب ۱ تجویز کند.

• ویتامین ب ۱ و لاغری

مکمل های ویتامین B1 در کنار رژیم غذایی و ورزش کمک به کنترل کردن اشتها و تبدیل چربی های بدن به انرژی می کنند.

• کمک به ترک اعتیاد به الکل

افراد الکلی به شدت دچار کمبود ویتامین B1 و سایر ویتامین های گروه ب می باشند، به همین جهت بدن آن ها نمی تواند براحتی انرژی کافی از مواد غذایی را آزاد کند و دائما با کمبود انرژی روبرو می شوند و روی به مصرف بیشتر الکل می آورند.

مصرف ویتامین های گروه ب به ویژه B1, B5, B6, B12 برای کمک به ترک الکل ضروی می باشد.

• کمک به درمان افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات عصبی

در کنار درمان پزشکی، بسیاری از متخصصین از مکمل های ویتامین B1 برای کمک به درمان بیماری های ذکر شده استفاده می کنند.

فواید ویتامین ب ۱ ۳۰۰

این شکل از ویتامین B1 به صورت قرص های ۳۰۰ میلی گرمی عرضه می شود.

• برای پیشگیری‌ و درمان‌ کمبود ویتامین‌ ب۱
• برای درمان نارسایی احتقانی قلب
• بهبود علایم بیماری بری بری که شامل درد، ورم، قرمزی دست و پاها، گیجی و از دست دادن حافظه

موارد مصرف ویتامین ب ۱ ۳۰۰

کمک به بهبود متابولیسم انرژی و ارتقاء سلامت عصبی

شرایط نگهداری ویتامین ب۱ ۳۰۰

• ویتامین ب ۱ ۳۰۰ را در حرارت کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت نگهداری نمائید .
• دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید .
• از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید .

مکانیسم اثر ویتامین ب ۱ ۳۰۰

تیامین با آدنوزین تری فسفات (ATP) ترکیب شده و تیامین پیروفسفات را که یک آنزیم ضروری برای متابولیسم کربوهیدرات ها است، ایجاد می کند.

فارماکوکینتیک

به استثنای سندرم سوء جذب، در سایر موارد ویتامین های گروه B به خوبی از مجرای گوارش جذب می شوند. متابولیسم جذب آن کبدی و دفع آن کلیوی است (تقریباً به طور کامل به صورت متابولیت). و مقادیر بیش از حد مورد نیاز روزانه بدون تغییر از طریق ادرار دفع می‌شود.

نکات قابل توصیه

از آنجا که کمبود ویتامین های گروه B به تنهایی شایع نیست، به طور معمول ترکیبی از این ویتامین ها تجویز می شود.

در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به دلیل این که زمان زیادی برای تخلیه ویتامین لازم است، نیازی به مصرف نوبت فراموش شده ضروری نمی باشد. دوره درمان مطابق برنامه باید تکمیل گردد.

روش مصرف قرص ویتامین ب ۳۰۰

روزانه یک قرص ویتامین ب ۱ ۳۰۰ همراه و یا بعد از غذا و یا طبق تجویز پزشک مصرف شود.

هشدار مصرف قرص ویتامین ب ۱ ۳۰۰

خانم های باردار و شیرده قبل از مصرف قرص ویتامین ب۱ ۳۰۰ با پزشک مشورت نمایند.

منبع: مدیکال نیوز تودی – وب ام دی – هلس لاین – لایو ساینس – دانشگاه هاروارد – اورگانیک فکت