بیماری کرون و هر آنچه که باید درباره آن بدانید!

هر آنچه درباره بیماری کرون باید بدانید

بیماری کرون یک عارضه طولانی مدت بوده که موجب ایجاد التهاب در دستگاه گوارش می شود.

از آن جایی که علائم این بیماری، در طول زمان، غیر قابل پیش بینی و متغیر است، پزشکان نمی توانند بیماری کرون را در مراحل مختلف طبقه بندی کنند.

کرون نوعی بیماری التهابی روده است که با گذشت زمان پیشرفت کرده و شرایط آن بدتر خواهد شد.

گاهی نیز ممکن است علائم آن، در طول زمان، اصلا بروز پیدا نکنند.

البته بیماری کرون می تواند قسمتهای مختلفی از دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار دهد اما بیشترین تاثیرگذاری آن بر روی روده بزرگ و روده کوچک است.

کولیت اولسراتیو (کولیت زخمی) و بیماری کرون هر دو از جمله بیماری های التهابی روده محسوب می شوند که درمان ویژه ای برای آنها نیست اما این امکان وجود دارد که با تغییر سبک زندگی فرد علائم بیماری کاهش پیدا کند.

بیماری کرون چیست؟

بیماری کرون، دستگاه گوارش (GI) را که شامل دهان تا قسمت انتهای روده و معده است، تحت تاثیر قرار می دهد.

وظیفه دستگاه گوارش، هضم مواد غذایی، جذب مواد مغذی و وارد کردن آن ها به جریان خون است.

در پایان نیز، مواد زائد باقی مانده به عنوان مدفوع از بدن خارج می شوند.

بیماری کرون باعث التهاب در دستگاه گوارش شده و به ۵ دسته تقسیم می شود که هر کدام، یک قسمت از GI را تحت تاثیر قرار می دهند:

• بیماری کرون معدوی

  که روی معده و قسمت ابتدای روده کوچک تاثیر می گذارد.

• Jejunoileitis

  که معمولا قسمت های نیمه بالایی روده کوچک را تحت تاثیر قرار می دهد.

• Ileitis (التهاب روده)

  که معمولا روی قسمت انتهایی روده کوچک اثر می گذارد.

• Ileocolitis (ایولاکولیت)

  که روی قسمت انتهایی روده کوچک و روده بزرگ اثرگذار است.

• کولیت کرون یا کولیت گرانولوماتوز

  که روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد.

علائم بیماری کرون

علائم بیماری کرون، بسته به محل آن و شدت التهاب متفاوت بوده و Ileocolitis (ایولاکولیت) شایع ترین نوع بیماری کرون است.

علائم این بیماری ممکن است خفیف یا شدید بوده و همچنین در هر فرد متفاوت باشد.

همچنین، این نشانه ها با توجه به شدت و محل التهاب در طول زمان تغییر خواهند کرد.

علائم شایع عبارتند از:

• اسهال
• دل درد و گرفتگی عضلات
• کاهش وزن ناخواسته
• مدفوع خونی

علائم دیگر این بیماری ممکن است شامل مراحل زیر باشد:

• کمبود انرژی و خستگی
• تهوع و استفراغ
• کاهش اشتها
• کم خونی
• تب

یک بیمار ممکن است تمامی این علائم را نداشته باشد، اما در صورت عدم درمان، این نشانه ها شدید تر و بدتر شده و عوارض خاصی نیز داشته باشند.

عوارض بیماری کرون

بیماری کرون ممکن است در طول زمان به دستگاه گوارش آسیب برساند که می تواند منجر به:

• ایجاد زخم در محل اتصال دو روده
• آبسه روده
• انسداد روده
• خون ریزی داخلی از حفره های داخل دیواره روده شود.

در بعضی موارد ممکن است فرد برای ترمیم بخشی آسیب دیده از دستگاه گوارش نیاز به عمل جراحی داشته باشد.

بر اساس تحقیقی در سال ۲۰۱۲، نزدیک به ۶۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون، بعد از ۲۰ سال ابتلا به بیماری، باید جراحی انجام دهند.

برخی نیز ممکن است بیش از یک بار نیاز به جراحی داشته باشند.

بیماری کرون روی سلامت فرد نیز تاثیر می گذارد، زیرا ممکن است به دلیل بیماری، مواد غذایی به درستی جذب نشده و فرد دچار کمبود مواد معدنی و مغذی مانند ویتامین B-12، ویتامینD و آهن شود که برای جبران آن باید از مکمل های غذایی استفاده کند.

التهاب ناشی از بیماری کرون ممکن است گاهی به سایر نقاط بدن نیز گسترش یابد و منجر به:

• درد مفاصل
• قرمزی و درد در چشم
• زخم های دهانی
• ایجاد زگیل، زخم و یا التهابات پوستی به خصوص در پاها
• و هم چنین التهابات کبدی شود.

بیماری کرون خطر ابتلا به سرطان روده را افزایش می دهد.

این احتمال پس از ۸-۱۰ سال از شروع بیماری در نظر گرفته می شود و همچنین به شدت التهاب در روده بزرگ بستگی دارد.

علائم اولیه سرطان روده بزرگ ممکن است شبیه به بیماری کرون بوده و می تواند شامل موارد زیر باشد:

• وجود خون در مدفوع
• تغییرات مزاجی که بیش از چند روز ادامه دارد.
• نیاز مکرر به دفع مدفوع
• درد و گرفتگی عضلات شکمی
• کاهش وزن

معمولا در افرادی که ۸ سال است به بیماری کرون مبتلا هستند، پزشک، سالانه غربالگری سرطان روده را تجویز می کند.

در کل می توان به عوارض زیر اشاره کرد:

آبسه مقعدی:

این حالت به علت عفونت باکتریایی پدید می‌آید. آبسه می‌تواند بر روی دیواره روده تشکیل شده و یا در نزدیکی مقعد پدید آید.

در این حالت ممکن است احساس تورم، حساسیت، درد و یا تب داشته باشید.

اسهال اسید صفرا:

بیماری کرون اغلب بر روی درازروده (آخرین بخش روده کوچک که به روده بزرگ راه دارد) تاثیر می‌گذارد.

این قسمت معمولا اسید‌های صفراوی را که به بدن در جذب چربی کمک می‌کنند، جذب می‌کند.

اگر بدن نتواند چربی را تجزیه کند، به این نوع اسهال دچار خواهید شد.

شقاق مقعدی یا فیشر:

شقاق نوعی پارگی در ناحیه مقعد بوده که دردناک است. این حالت، می‌تواند موجب بروز خونریزی در زمان اجابت مزاج شود.

فیستول گوارشی:

زخم‌ها می‌توانند به شکاف‌هایی به نام فیستول تبدیل شوند که دو قسمت روده را به هم متصل می‌کنند.

آن‌ها همچنین می‌توانند به بافت‌های مجاور مانند مثانه، واژن، و پوست نیز نفوذ کنند.

بد جذبی و سوء تغذیه:

بیماری کرون بر روی روده کوچک که باعث جذب مواد مغذی در بدن می‌شود نیز تاثیر می‌گذ

رد. ابتلا به این بیماری برای طولانی مدت، باعث می‌شود که بدن دیگر نتواند مواد مغذی را به درستی جذب کند.

رشد بیش از اندازه باکتری‌های روده کوچک (SIBO):

روده پر از باکتری‌هایی است که به بدن در تجزیه غذا کمک می‌کنند.

زمانی که این باکتری‌ها بیش از حد رشد کنند، باعث می‌شود که فرد به گاز معده، نفخ، درد شکم و اسهال مبتلا شود.

تنگی مجرا:

التهاب ناشی از بیماری کرون، باعث بروز نواحی تنگ و ضخیم در روده می‌شود.

این حالت بسته به میزان مسدودیت روده، می‌تواند خفیف یا شدید باشد. علائم آن عبارتند از گرفتگی، درد شکم و نفخ.

ورم مفاصل:

التهاب مفاصل که منجر به ایجاد درد، تورم و عدم انعطاف پذیری می‌شود، یکی از شایع‌ترین عوارض بدنی در اثر این بیماری است.

مشکلات پوستی:

مشکلات پوستی مرتبط با بیماری کرون مانند زخم دهان و یا زخم های چرکی روی پوست و اغلب پاها

پوکی استخوان:

مصرف دارو‌هایی مانند استروئید‌ها می‌توانند به پوکی استخوان منجر شوند.

کمبود ویتامین D:

اگر به علت بیماری کرون، بدن شما نتواند ویتامین D را جذب کند، به احتمال زیاد بدن قادر نخواهد بود که کلسیم را برای تشکیل استخوان نیز جذب کند.

مشکلات چشمی:

به مرور زمان، التهاب ناشی از بیماری کرون یا دیگر عوارض مرتبط با آن، می‌توانند بر روی چشم اثر گذارند.

مشکلات کلیه:

از جمله سنگ کلیه، ورم کلیه و …

فیستول:

علاوه بر تشکیل فیستول در روده ها، آن‌ها می‌توانند بین روده و دیگر ارگان‌های بدن مانند مثانه یا میزنای نیز تشکیل شوند.

مشکلات کبدی:

کبد عضوی از بدن است که تمام غذا‌ها و نوشیدنی‌های مصرفی را پردازش می‌کند و می‌تواند به علت درمان بیماری کرون یا خود بیماری، ملتهب شود.

از جمله بیماری کبد چرب، سنگ کیسه صفرا، هپاتیت و ورم لوزالمعده

مشکلات رشد فیزیکی:

بیماری کرون می‌تواند در هر سنی شروع شود. زمانی که کودک به بیماری کرون مبتلا شود، والدین احتمالا متوجه موارد زیر خواهند شد: نارسایی رشد و بلوغ دیررس

علت بیماری کرون

عواملی که احتمال ابتلا به بیماری کرون را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

ژنتیک

بیماری کرون اغلب ارثی است.

سن

در حالی که بیماری کرون می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما این بیماری در درجه اول بر روی جوانان تاثیر می‌گذارد. سن بیشتر افراد مبتلا به این بیماری، زیر ۳۰ سال بوده است. اما این بیماری می‌تواند در افراد ۵۰، ۶۰ و ۷۰ ساله نیز ایجاد شود.

سیگار کشیدن

این یکی از عواملی است که می‌توان به آسانی آن را کنترل کرد. سیگار کشیدن می‌تواند بیماری کرون را شدیدتر کرده به طوری که فرد نیاز به جراحی داشته باشد.

داروها

دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسین و دارو‌های مشابه، باعث ایجاد بیماری کرون نمی‌شوند، اما می‌توانند به التهاب روده منجر شوند.

محل زندگی

افرادی که در مناطق شهری یا کشور‌های صنعتی زندگی می‌کنند، احتمال بروز بیماری کرون در آن‌ها بیشتر است.

رژیم غذایی

اگر غذا‌های پر چرب یا فرآوری شده را زیاد مصرف کنید، احتمال ابتلا به بیماری کرون در شما بیشتر خواهد شد.

عفونت

باکتری که می‌تواند موجب بروز بیماری کرون شود عبارت است از: مایکوباکتریوم اویوم پاراتوبرکلوزیس، که این باکتری سبب ایجاد شرایطی مشابه در گاو‌ها نیز می‌شود.

تشخیص بیماری کرون

پزشکان از آزمایش‌های بسیاری برای تشخیص بیماری کرون از دیگر بیماری‌ها مانند کولیت زخمی استفاده می‌کنند.

ابتدا پزشک درباره سابقه پزشکی و علائم بیمار سوال خواهد کرد.

پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را برای شما تجویز کند:

• آزمایش خون، از جمله شمارش خون
• آزمایش مدفوع
• آزمایش‌های تصویری یا آندوسکوپی مانند:

دابل بالون

در این روش، وسیله‌ای به نام اندوسکوپ را وارد روده کوچک می‌کنند. یک دوربین کوچک بر روی این وسیله قرار داده می‌شود تا پزشک بتواند داخل روده شما را بررسی کند.

کپسول آندوسکوپی

در این روش، یک کپسول کوچک مجهز به دوربین توسط بیمار بلعیده می‌شود. پزشک با استفاده از این دوربین، داخل روده را بررسی خواهد کرد.

کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی

این آزمایش‌ها، تصاویری واضح از روده را تهیه می‌کنند. همچنین در این روش‌ها، می‌توان از روده برای آزمایش نمونه برداری کرد.

سی تی اسکن

در این روش با استفاده از اشعه ایکس، می‌توان تصاویر دقیقی از ارگان‌های داخلی تهیه کرد.

ام آر آی

در این روش بدون استفاده از اشعه ایکس، می‌توان تصاویری از داخل بدن تهیه کرد.

آندوسکوپی فوقانی

پزشک با این روش، مری، معده و قسمت اول روده کوچک به نام دوازدهه را بررسی می‌کند.

چه عواملی بیماری کرون را بدتر می‌کنند؟

مواردی که بیماری کرون را بدتر می‌کنند عبارتند از:

• عفونت (از جمله سرماخوردگی)
• سیگار کشیدن
• برخی دارو‌های ضد التهابی (مانند آسپرین و ایبوپروفن)

درمان بیماری کرون

روش های درمانی بیماری کرون در افراد مختلف متفاوت بوده و به صورت زیر می باشد:

• کاهش التهاب روده ها
• بهبود علائم
• جلوگیری از تشدید بیماری
• کنترل بیماری، رسیدن به شرایط نرمال و حفظ آن

روش های درمانی ممکن است با گذشت زمان و یا تشدید بیماری تغییر کند.

برای درمان بیماری کرون دارو های مختلفی وجود دارد که بسته به شدت و نوع بیماری، پزشک آن را تجویز می کند.

این داروها عبارتند از:

آمینوسالیسیلات

که پزشکان از آن برای درمان علائم خفیف تا متوسط ​​استفاده می کنند. این دارو باعث کاهش التهاب در روده می شود.

کورتیکواستروئیدها

که با سرکوب سیستم ایمنی بدن، التهاب را کاهش می دهند. پزشکان این دارو را برای درمان علائم متوسط ​​تا شدید تجویز می کنند.

آنتی بیوتیک ها

می توانند عفونت ها یا عوارض ناشی از بیماری کرون را درمان کنند.

Immunomodulators

از طریق سرکوب سیستم ایمنی بدن، التهاب را کاهش می دهند، اما ممکن است چندین هفته یا بیشتر طول بکشد تا موثر واقع شوند.

معمولا اگر بدن بیمار به سایر داروها پاسخ ندهد، پزشک ممکن است این دارو را تجویز کند.

بیولوژیک ها

داروهایی هستند که سیستم ایمنی بدن را هدف قرار داده و سرکوب می کنند.

پزشکان معمولا این داروها را زمانی تجویز می کنند که درمان های دیگر موثر نباشد.

برای درمان عوارض ناشی از بیماری کرون، ممکن است فرد نیاز به عمل جراحی داشته باشد.

حدود ۶۶ تا ۷۵ درصد افراد مبتلا به بیماری کرون نیاز به عمل جراحی خواهند داشت.

جراحی برای درمان عوارض بیماری یا زمانی که دارو‌ها اثر نداشته باشند که عبارتند از:

رزکسیون (برداشتن) روده کوچک

که در آن، جراح بخشی از روده کوچک را حذف کرده و سپس دو قسمت انتهایی را مجددا به هم وصل می کند.

رزکسیون روده بزرگ

که نوعی کلکتومی بوده و در آن جراح، بخشی از روده بزرگ را برداشته و دو قسمت را به هم وصل می کند.

پروکتوکولکتومی

که در آن، جراح تمام روده و مقعد را برمی دارد و فرد باید از طریق سوراخ کوچکی روی شکم و کیسه استومی، مدفوع را دفع کند.

داروهای بدون نسخه مانند داروهای ضد درد و مکمل های ویتامین نیز می توانند به بهبود علائم کمک کنند و فرد باید در کنار این ها، از داروهای تجویز شده نیز استفاده کند.

رژیم غذایی یکی از مهم ترین روش ها برای کنترل علائم بیماری کرون می باشد و از آن جایی که فرد کمتر از گذشته قادر به جذب مواد مغذی و ویتامین هاست، پیروی از یک رژیم غذایی حاوی فیبر، ویتامین، پروتئین، چربی و مواد معدنی می تواند به بهبود سطح انرژی و دریافت این مواد کمک زیادی کند.

ممکن است برخی دریابند که خوراکی های خاص یا برخی از نوشیدنی ها، مانند غذاهای تند و مواد لبنی، علائم بیماری شان را تشدید کرده یا آن ها را بدتر می کند.

از این رو به خاطر سپردن این غذاها ویا ثبت آن ها، می تواند به بهبود و کنترل علائم کمک زیادی کند.

افراد مبتلا به بیماری کرون باید قبل از تغییرات خاص در رژیم غذایی خود حتما با پزشک مشورت کنند.

اگرچه این روش‌ها بیماری کرون را درمان نمی‌کنند، اما می‌توانند باعث تسکین علائم آن شوند.

رژیم غذایی در بیماری کرون

در حالی که غذا باعث بروز بیماری کرون نمی‌شود، اما استفاده از غذا‌های نرم و بدون ادویه باعث بروز ناراحتی کمتری نسبت به غذا‌های ادویه دار و حاوی فیبر می‌شوند.

همچنین بهتر است از رژیم حذفی استفاده کنید.

در این روش می‌توانید غذا‌هایی که باعث تحریک علائم بیماری کرون می‌شوند را شناسایی کرده و آن‌ها را از رژیم خود حذف کنید.

درمان گیاهی بیماری کرون

در واقع، درمان و داروهای خانگی به کاهش التهاب، تسکین علائم و جلوگیری از نیاز به عمل جراحی در بیماری کرون کمک می کند.

قبل از شروع هر نوع درمان، تشخیص و مشاوره پزشک متخصص ضروری می باشد.

پروبیوتیک

پروبیوتیک برای افراد مبتلا به بیماری کرون ضروری است.

پروبیوتیک ها، باکتری های زنده شبیه به باکتری خوب بدن بوده که به طور معمول در روده زندگی می کنند.

پروبیوتیک ها به بازگرداندن باکتری های خوب در دستگاه گوارش کمک کرده و به نو به خود باعث افزایش هضم، جذب و پردازش غذاها از طریق دستگاه گوارش می شود.

مصرف مکمل های پروبیوتیک حاوی هر اسیدوفیلوس L. و L توصیه می شود.

این دو پروبیوتیک باعث ارتقاء سلامت دستگاه گوارش می شود.

برای آگاهی از دوز مناسب مکمل های پروبیوتیک، با پزشک متخصص با داروساز مشورت کنید.

چای سبز

چای سبز به دلیل دارا بودن خواص ضد التهابی، ضد سرطان و آنتی اکسیدان برای بدن بسیار مفید می باشد.

علاوه بر این، چای سبز تاثیر مثبتی بر سیستم ایمنی بدن داشته و حتی خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد.

یک قاشق چای خوری از برگ چای سبز را به یک فنجان آب گرم اضافه کرده و به مدت ۵ دقیقه دم کنید.

سپس با عسل مخلوط کرده و حداقل سه بار در روز میل بفرمایید.

گل ختمی

با توجه به لعاب گل ختمی و اثر تسکین دهنده آن بر روی دستگاه گوارش، این گیاه در درمان بیماری کرون بسیار موثر می باشد.

با توجه به نظام بهداشتی دانشگاه میشیگان، گل ختمی التهاب دستگاه گوارش را کاهش داده، مواد محرک را از بین برده و التهاب را کاهش میدهد.

پنج گرم ریشه گل ختمی خشک را به یک فنجان آب جوش اضافه کرده و به مدت ۵-۱۰ دقیقه دم کنید. این چای را سه بار در روز میل نمایید.

نکته مهم: در صورت ابتلا به دیابت، به هیچ وجه از این دمنوش استفاده ننمایید.

نارون لغزنده

نارون یک عامل ضد التهابی طبیعیبوده که به ترمیم و حفاظت از بافت های گوارشی تحریک شده و زخمی کمک میکند.

نارون باعث اجابت مزاج طبیعی و تسهیل در آن می شود.

علاوه بر این، این گیاه نسبت به کمبودهای تغذیه ای و عدم تعادل الکترولیتی در افراد مبتلا به بیماری کرون، کمک می کند.

یک قاشق چای خوری از پودر نارون لغزنده به یک لیوان آب جوش اضافه کرده به مدت پنج دقیقه دم کنید.

حتما این دمنوش را حداقل یک ساعت پس از مصرف داروهای دیگر بنوشید. دوز مصرف این دمنوش دو تا سه بار در روز می باشد.

همچنین می توانید یک قاشق چای خوری از نارون لغزنده و شکر را در دو فنجان آب جوش مخلوط کرده و دو بار در روز میل کنید.

زردچوبه

یکی دیگر از درمان خانگی بسیار موثر برای درمان بیماری کرون، زردچوبه است.

این ادویه دارای یک ترکیب به نام کورکومین curcumin بوده که یک عامل ضد التهابی می باشد.

این ماده باعث کاهش التهاب و تورم در دستگاه گوارش شده و به کاهش آبسه در روده کوچک و بزرگ کمک میکند.

زردچوبه و یا مکمل کورکومین ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم را می توانید سه بار در روز مصرف نمایید.

همچنین می توانید به غذاهایی که می پزید، زردچوبه اضافه کنید.

نکته مهم: مکمل کورکومین ممکن است با داروهای انعقاد خون و داروهای دیابت تداخل ایجاد کند، پس حتما قبل از مصرف با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

کندر

گیاه کندر نیز اغلب برای درمان بیماری کرون توصیه می شود.

این گیاه دارای خواص ضد التهابی بوده که التهاب دستگاه گوارش را کاهش می دهد.

مطالعات نیز نشان داده اند، کندر در برخورد با بیماری کرون موثر است.

شما می توانید از ۱،۲۰۰ میلی گرم کندر، سه بار در روز به مدت هشت هفته استفاده نمایید.

کندر ممکن است با سایر داروها و مکمل ها تداخل ایجاد کند، پس حتما قبل از استفاده با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

زنجبیل

زنجبیل نیز برای درمان بیماری کرون بسیار مفید است.

با توجه به خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی آن این ماده می تواند التهاب در روده ها را کاهش دهد.

علاوه بر این، در فرایند هضم نیز کمک می کند.

برای تهیه دمنوش زنجبیل، نصف قاشق چای خوری زنجبیل تازه رنده شده را به یک فنجان آب جوش اضافه کرده و به مدت ۱۰ دقیقه دم کنید.

کمی عسل اضافه کرده و روزی دو یا سه بار تا زمانیکه بهبود یابید، میل بفرمایید.

در صورت تمایل به مصرف مکمل زنجبیل، قبل از مصرف آن، حتما با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

روغن ماهی

روغن ماهی نیز برای کسانی که مبتلا به بیماری کرون هستند، توصیه می شود.

این روغن غنی از دو اسید چرب DHA و EPA بوده و هر دو این اسیدهای چرب، عوامل ضد التهابی می باشند که می توانند به کاهش التهاب در مخاط روده کمک میکند.

علاوه بر این، روغن ماهی ویتامین های D و A بوده که برای مبتلایان به بیماری کرون بسیار مفید است.

مصرف روزانه ۱ عدد کپسول روغن ماهی توصیه می شود.

توجه: قبل از مصرف روغن ماهی، با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

هویج

هویچ یک منبع عالی از مواد مغذی و سالم برای کسانیست که مبتلا به بیماری کرون هستند.

آنتی اکسیدان های موجود در هویج به مقابله با علائم کرون کمک می کند.

به علاوه، هویج به هضم غذا و تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک شایانی میکند.

چند هویج را تا زمانی که کاملا نرم و لطیف شوند، بپزید.

کمی نمک زده و روزانه نیم فنجان پوره هویج را در چندین نوبت میل نمایید.

همچنین می توانید آب هویج تازه را با چند قطره آب لیمو و کمی عسل مخلوط کرده و چند بار در روز تا زمانی که بهبودی حاصل شود، میل نمایید.

ویتامین D

افراد مبتلا به بیماری کرون اغلب دارای سطح پایین ویتامین D هستند.

مطالعه انجام شده در دانشگاه مک گیل و دانشگاه مونترآل نشان می دهد که کمبود ویتامین D، یکی از علل اصلی بیماری کرون است.

کارشناسان بر این باورند که ویتامین D نقش بسیار مهمی در تنظیم ایمنی بدن داشته و حتی می تواند به تسکین التهاب آن کمک کند.

بهترین منبع ویتامین D نور خورشید صبحگاهی است.

همچنین خوردن غذاهای غنی از ویتامین D مانند جگر گاو، زرده تخم مرغ، ماهی ساردین، ماهی آزاد، میگو، ماهی و شیر غنی توصیه می شود.

نکات اضافی

محدودیت محصولات لبنی و غذاهای با فیبر بالا، و همچنین پرهیز از غذاهای تند و سرخ شده در روغن.

به جای خوردن دو یا سه وعده های غذایی بزرگ، خوردن پنج یا شش وعده غذایی کوچک در طول روز.

نوشیدن مقدار زیاد آب و همچنین آب سبزیجات و میوه سالم

اجتناب از مصرف الکل و نوشیدنی های حاوی کافئین

ترک سیگار

کاهش استرس

ورزش های روزانه برای کار کردن بهتر روده

طب سوزنی

آهن، ویتامین B و مکمل زینک (روی)

برنج، نان سفید، مرغ و ماهی به صورت کباب شده یا بصورت آب‌ پز

از مصرف غذاهای ترش، اسیدی، گازدار، تند، دارای ادویه فراوان، دارای افزودنی و نگهدارنده اجتناب کنید.

غذاهای دیر جذب مانند گوشت قرمز، فست فودها، غذاهای چرب، غذاهای خام و نپخته مانند میوه ها و سبزیجات توصیه نمی‌ شود.

نتیجه گیری

علائم بیماری کرون احتمالا در طول زمان تغییر می کند و فرد ممکن است دوره تشدید بیماری و همچنین دوره بهبود را تجربه کند.

پیروی از تجویزات پزشک و استفاده از روش های درمانی مناسب، کلید اصلی غلبه بر این بیماری هستند.

پیدا کردن درمان مناسب می تواند به کاهش التهاب کمک کرده و آسیب های درازمدت و عوارض جانبی را به حداقل برساند.

همچنین، بعد از گذشت سال ها از ابتلا به بیماری، ممکن است فرد نیاز به عمل جراحی داشته باشد.

این کار می تواند باعث شود که فرد، چندین سال، در دوره بهبودی قرار گیرد.

منبع: مدیکال نیوز تودی – ویکول – مدیکال نیوز تودی