پروبیوتیک – انواع، عوارض، مزایا و منابع پروبیوتیک

هر آنچه که باید درباره پروبیوتیک بدانید

پروبیوتیک ها باکتری های مفید برای بدن ما می باشند. درک این که باکتری ها می توانند مفید باشند، کمی دشوار است.

ما از آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن عفونت های باکتریایی مضر استفاده می کنیم و بیش از پیش از صابون ها و لوسیون های ضد باکتری بهره می بریم.

یک باکتری اشتباه در مکانی اشتباه، می تواند سبب بروز مشکلاتی شود، اما قرارگیری این باکتری در مکان مناسب می تواند مزایایی در بر داشته باشد.

در این حالت وارد بحث پروبیوتیک ها می شویم. پروبیوتیک ها جاندارانی میکروسکوپی هستند که می توانند به پیشگیری و درمان برخی بیماری ها کمک کنند.

کمک به داشتن دستگاه گوارش و سیستم ایمنی سالم، از جمله مهمترین مزایای پروبوتیک ها می باشد که تا به امروز مورد مطالعه قرار گرفته است.

پروبیوتیک ها عموما به عنوان باکتری های مفید، خوب و سالم شناخته شده اند.

پروبیوتیک ها را می توان در غذاها، نوشیدنی ها و مکمل های رژیمی یافت.

پروبیوتیک چیست؟

ریشه کلمه پروبیوتیک از کلمه یونانی “پرو” به معنای بهبود و کلمه “بیوتیک” به معنای زندگی گرفته شده است.

کشف پروبیوتیک ها در اوایل قرن بیستم صورت گرفت.

وقتی الی مچنیکوف، پدر علم پروبیوتیک، مشاهده نمود که ساکنان روستایی در بلغارستان با وجود فقر و آب و هوای بسیار نامساعد، دارای عمر طولانی هستند.

چنین برآورد کرد که می توان سلامت را ارتقاء داده و سالخوردگی را با دستکاری میکروبیوم روده ای با باکتری های سازگار با بدن که در شیر ترش یافت می شود، به تاخیر انداخت.

از آن زمان تاکنون، تحقیقات جدید در کنار تایید نظریه الی مچینکوف، به ذکر مزیت های بیشتر راجب پروبیوتیک ها پرداخته است.

در اکتبر سال ۲۰۱۳، انجمن علمی بین المللی پروبیوتیک و پربیوتیک (ISAPP) برای آزمایش مجدد مفهوم پروبیوتیک، جلسه ای متشکل از کارشناسان علمی در زمینه پروبیوتیک ترتیب داد (کارشناسان دارای تخصص در زمینه های معده و روده، اطفال، پزشک خانواده، میکرروب های روده، میکروبیولوژی باکتری های پروبیوتیک، ژنتیک میکروبی، ایمنی شناسی و علوم تغذیه بودند).

از نظر آنها پروبیوتیک جاندارانی میکروسکوپی هستند که بهره گرفتن از آن ها در مقادیر مناسب، مزایایی برای سلامت بدن میزبان خواهد داشت.

آن ها همچنین میان محصولاتی که دارای پروبیوتیک بوده و آن هایی که حاوی میکروب زنده یا فعال بودند، تمایز قائل شده و شاخص های زیر را تعریف کردند:

شاخص کشت میکروب زنده یا فعال:

• هرگونه غذای حاوی میکروب های تخمیر کننده
• اثبات زیست پذیری در حداقل سطح، که نشان دهنده سطوح عادی مشاهده شده در غذاهای تخمیر شده است، که به ازای هر بار مصرف، ۱ × ۱۰^۹CFUاست.

برای این گفته، هیچ تحقیق خاص یا شواهدی در دست نیست.

شاخص پروبیوتیک برای محصولاتی که ادعای تاثیر بر سلامت انسان ندارند:

• عضو یا اعضای یک گونه بی خطر، که درباره تاثیرات مفید آن در بدن انسان شواهد کافی در دست باشد، یا میکروب های بی خطر با ویژگی هایی ( مثل ساختار، فعالیت یا محصول نهایی) که درباره تاثیر مفید کلی آن ها روی انسان شواهد کافی وجود داشته باشد.
• اثبات زیست پذیری در سطح مناسب استفاده شده در تایید مطالعات انسانی

شاخص پروبیوتیک برای محصولاتی که مدعی تاثیر بر سلامت انسان هستند :

• نژادهای شناخته شده پروبیوتیک
• اثبات رساندن مقدار موثر از نژاد زیست پذیر در هر استفاده در پایان انقضای محصول
• شواهد متقاعد کننده مورد نیاز برای ترکیبات نژادهای خاص در شاخص سلامتی خاص

بدن ما بصورت طبیعی حاوی موجوداتی است که ما آنها را باکتری های خوب و مفید یا بد و مضر می نامیم.

حفظ تعادل مناسب میان این باکتری ها، برای سلامت کامل ضروری است.

سن، ژنیتک و رژیم غذایی روی ترکیب این باکتری ها در بدن تاثیر می گذارد.

عدم تعادل این باکتری ها، دیس بیوسی نامیده می شود و به بیماری های مربوط به دستگاه گوارش مانند ورم مخاط داخلی روده بزرگ و معده، سندرم روده تحریک پذیر، بیماری سلیاک و بیماری کرون، همچنین بیماری های بدنی مانند چاقی و دیابت نوع اول و دوم مرتبط است.

چگونه متوجه می شوید که بدنتان نیاز به پروبیوتیک دارد؟

این مقاله به تصمیم گیری در این زمینه کمک خواهد کرد.

پربیوتیک و سین بیوتیک چیست؟

پربیوتیک از راه رسیده و به پروبیوتیک کمک می کند، سپس برای تاثیر بیشتر باهم ترکیب شده و سین بیوتیک را ایجاد می کنند.

پربیوتیک در واقع یک کربوهیدرات غیر قابل هضم است که نقش غذا را در معده برای پروبیوتیک و باکتری ها ایفا می کند.

اثر پربیوتیک ها طبق تعریف، یک محرک انتخابی برای رشد یا فعالیت یک یا تعداد محدودی از انواع یا گونه های میکروبی در میکروبیوتای معده است که منجر به مزایایی برای سلامت میزبان می شود.

این مزایا طبق تعاریف برای مشکلات روده و معده (GI)، مانند التهاب روده ها، یبوست، بیماری روده تحریک پذیر، پیشگیری و درمان سرطان های مختلف، کاهش التهاب آلرژیک، درمان بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) و مبارزه با بیماری های نقص ایمنی، به منزله درمان است.

همچنین در برخی تحقیقات دیده شده که استفاده از غذاهای خاصی در رژیم روزانه که حاوی اثر پربیوتیک باشند، مخصوصا در بزرگسالان و بصورت آزمایش شده در زنان پس از یائسگی، سبب افزایش جذب کلسیم، همچنین افزایش کلسیم و تراکم مواد معدنی در استخوان می شود.

مزیت های پربیوتیک برای چاقی و دیابت نوع یک و دو نیز در حال افزایش است، زیرا بنا به اطلاعات اخیر که از مدل های تجربی و مطالعات انسانی حاصل شده است، مشخص گردیده که غذاهای خاص حاوی پربیوتیک رروی تعادل انرژی، تناسب اندام و افزایش وزن تاثیر می گذارد.

بیشتر پربیوتیک هایی که شناسایی شده اند، اولیگوساکارید هستند.

این پربیوتیک ها به آنزیم های گوارشی انسان که روی سایر کربوهیدرات ها موثرند، مقاومند. یعنی بدون هضم شدن از سراسر سیستم گوارش فوقانی عبور می کنند.

سپس در روده بزرگ تخمیر شده و اسیدهای چرب با زنجیره های کوتاهی را تولید می کنند که بعدا میکروب های مفیدی که در آن قسمت زندگی می کنند، از آن ها تغذیه می کنند.

اولیگوساکاریدها می توانند به طور مصنوعی ساخته یا از منابع طبیعی حاصل شوند.

این منابع عبارتند از مارچوبه، کنگر فرنگی، شاخه های بامبو، موز، جو، کاسنی تلخ، تره فرنگی، سیر، عسل، عدس، شیر، خردل، پیاز، گندم سیاه، دانه های سویا، چغندر قند، عرق نیشکر، گوجه، گندم و نوعی سیب زمینی می باشند.

مزایای این اولیگوساکاریدها، موضوع تحقیقات بعدی است.

عوارض جانبی پروبیوتیک ها

این عوارض در صورت بروز، کم و بیش گوارشی هستند (مانند گاز معده و نفخ).

البته عوارض جدی تری هم در برخی از افراد دیده شده است. از نظر تئوری پروبیوتیک ها ممکن است باعث ایجاد عفونت شوند که می بایست با آنتی بیوتیک ها درمان شوند، مخصوصا در افرادی که دارای وضعیت سلامتی خاصی هستند.

این پروبیوتیک ها می توانند باعث فعالیت های متابولیسمی ناسالم، تحریک بیش از حد سیستم ایمنی یا انتقال ژن (تزریق مواد ژنتیکی به داخل یک سلول) شوند.

میکروب ها و نقش آن ها در سلامتی ما

میکروب ها (باکتری، ویروس،انگل ها یا قارچ ها) جانداران کوچکی هستند، به قدری کوچک که میلیون ها عدد از آنها در سر یک سوزن جای می شوند و قدرت آنها به گونه ای است که عدم تعادلشان در بدن منجر به بسیاری از بیماری ها می شود.

این میکرو ارگانیسم ها را می توان تقریبا در هر قسمتی از بدن انسان، مانند پوست، بینی و معده یافت.

در بدن ما تریلیون ها میکرو ارگانیسم وجود دارد.

تعداد آن ها نسبت به سلول های بدن، یک به ۱۰ است اما بخاطر اندازه کوچکشان تنها ۱-۳% از کل وزن بدن را تشکیل می دهند.

موسسه ملی سلامت (NIH) تامین مالی پروژه میکروبیوم انسانی را برعهده دارد (HMP)، که سبب توسعه منابع تحقیقی در جهت مطالعه اجتماعات میکروبی می شود که درون یا روی بدن ما زندگی می کنند و نقش آنها را در سلامت و بیماری انسان مورد بررسی قرار می دهند.

NIH با استفاده از داده ها و تکنیک هایHMP، به تامین مالی مطالعات پزشکی بیشتری پرداخته است که شامل موارد زیر است:

نقش میکروبیوم معده در بیماری کرون، ورم مخاط روده بزرگ و سرطان مری، میکروبیوم پوست در پسوریازیس، خارش، اگزما، نقص سیستم ایمنی بدن، میکروبیوم ادراری- تناسلی در سابقه باروری و برخی از اختلالات دوران کودکی مانند دل دردهای اطفال، التهاب روده و انتروکلیتیس بافت مرده که وضعیتی وخیم در نوزادان نارسی است که بافت های روده آنها بخاطر نبود اکسیژن از بین می رود.

فواید پروبیوتیک ها چیست؟

پروبیوتیک ها در صنعت غذایی و مکمل ها، جدید هستند اما از ابتدای تولد با ما بوده اند.

نوزاد هنگام به دنیا آمدن از کانال تولد، باکتری های باکتروئید، بیفیدوباکتریوم، لاکتوباسیلوس و ای کولای را از مادرش دریافت می کند.

این میکروب ها در عمل سزارین قابل انتقال نیستند، به همین خاطر این نوزادن بیشتر به آلرژی های بخش c، سیستم ایمنی ضعیف تر و سطوح پایین تر میکروفلورا مبتلا هستند.

پروبیوتیک ها دقیقا چه کاری انجام می دهند؟

به اعتقاد دانشمندان، پروبیوتیک ها از ما به دو روش محافظت می کنند.

اولین روش نقشی است که آنها در سیستم گوارشی ما برعهده دارند.

می دانیم که دستگاه گوارش ما نیاز به تعادلی سالم میان باکتری های خوب و بد دارد، پس در این میان چه چیزی این تعادل را به هم می زند؟

به نظر می رسد که سبک زندگی ما هم مشکل است و هم راه حل.

انتخاب غذاهای ناسالم، استرس های روحی، کم خوابی، استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک و داروهای دیگر و تاثیرات محیطی، می توانند تعادل را به نفع باکتری های مضر تغییر دهند.

وقتی سیستم گوارشی سالم باشد، می تواند باکتری های مضر، مواد شیمیایی و سایر مواد بیهوده ای که برای بدن مضر هستند را پاکسازی نموده یا حذف کند.

تعادل سالم باکتری، به تنظیم تحرک دستگاه گوارش و حفظ عملکرد مخاط روده کمک می کند.

در برخی از تحقیقات، برخی از مزایای استفاده از پروبیوتیک در اسهال عفونی، اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک، سندرم روده تحریک پذیر، دل درد و نفخ، ورم مخاط روده بزرگ، عفونت هلیکوباکتر پیلوری، بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) و انتروکلیتیس بافت مرده، مشخص شده است.

روش دیگری که پروبیوتیک ها به بدن کمک می کنند، اثری است که آنها روی سیستم ایمنی ما دارند.

به اعتقاد برخی، این نقش بسیار مهم است. سیستم ایمنی ما از ما در برابر میکروب ها حفاظت می کند.

وقتی سیستم ایمنی به خوبی عمل نکند، ما از واکنش های آلرژیک، اختلالات خود ایمنی (مانند ورم مخاط روده بزرگ، بیماری کرون و آرتروز رماتیسمی) و عفونت ها (مثلا اسهال عفونی، هلیکوباکتر پیلوری، عفونت های پوستی و واژنی) رنج می بریم.

با برقراری تعادل صحیح از آغاز تولد، می توان از این ناراحتی ها جلوگیری کرد.

سیستم ایمنی ما هر زمان می تواند از این تعادل بهره مند گردد، پس هرگز دیر نیست.

شاخه های دیگری نیز در بررسی مزایای پروبیوتیک ها در حال توسعه بوده و حیطه های جدیدی در حال ظهورند.

تحقیقات اولیه، پروبیوتیک ها را با سلامت سیستم تناسلی، حفره دهان، شش ها، پوست، محور مغز- روده و پیشگیری و درمان چاقی و دیابت نوع یک و دو مرتبط ساخته است.

انواع مختلف پروبیوتیک

غذاها، نوشیدنی ها و مکمل های پروبیوتیک حاوی مخمرها و باکتری ها می باشند.

تا سال ۱۹۶۰ تنها فلور میکروبی روده ای قابل شناسایی، کلستریدیا، لاکتوباسیلی، انتروکوکسی و ای کولای بودند.

از آن تاریخ به بعد، فناوری های خلاقانه منجر به کشف گونه های دیگری از باکتری شده است.

انواع مختلفی پروبیوتیک وجود دارد که مزایای آن ها توسط عملکردشان در روده مشخص می شود.

این پروبیوتیک ها را می بایست توسط نوع، گونه و سویه آن ها شناسایی نمود.

در اینجا لیستی از پروبیوتیک ها و مزایای احتمالی آن ها ذکر شده است.

لاکتوباسیلوس

بیش از ۵۰ گونه لاکتوباسیلوس وجود دارد. این باکتری ها به صورت طبیعی در دستگاه گوارش، مجاری ادراری و تناسلی یافت می شوند.

غذاهای تخمیر شده مانند ماست و مکمل های غذایی نیز حاوی این باکتری ها هستند.

لاکتوباسیلوس در درمان و پیشگیری از انواع مختلفی از بیماری ها و وضعیت ها استفاده می شود.

برخی از لاکتوباسیلوس های موجود در غذا و مکمل ها:

• لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
• L اسیدوفیلوس DDS-1
• لاکتوباسیلوس بولگاریوس
• لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG
• لاکتوباسیلوس پلانتاریوم
• لاکتوباسیلوس ری اوتری
• لاکتوباسیلوس سالیواریوس
• لاکتوباسیلوس کاسی
• لاکتوباسیلوس جانسونی
• لاکتوباسیلوس گاسریپ

مطالعات، برخی از مزایای مرتبط با لاکتوباسیلوس و درمان یا پیشگیری از عفونت های مخمری، عفونت واژنی، عفونت مجاری ادراری، سندورم روده تحریک پذیر، اسهال ناشی از آنتی بیوتیک، اسهال مسافرتی، اسهال ناشی از سی دیفیسیل، عدم تحمل لاکتوز، اختلالات پوستی (تبخال، اگزما، آکنه و آفت دهان) و پیشگیری از عفونت های تنفسی را نشان داده اند.

بیفیدو باکتری

تقریبا ۳۰ گونه از این باکتری وجود دارد که بیشتر باکتری های مفید روده بزرگ را تشکیل می دهد.

این باکتری در روز های اولیه تولد مخصوصا در کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند یافت می شوند و بهترین نشانه سلامت روده محسوب می شود.

برخی از بیفیدو باکتری هایی که به عنوان پروبیوتیک استفاده می شوند عبارتند از:

• بیفیدوباکتریوم بیفیدیوم
• بیفیدوباکتریوم لاکتیس
• بیفیدوباکتریوم لانگوم
• بیفیدوباکتریوم برو
• بیفیدوباکتریوم اینفنتیس
• بیفیدوباکتریوم ترموفیلوم
• بیفیدوباکتریوم پسودودلونگوم.

طبق مطالعات انجام شده بیفیدو باکتری می تواند به بهبود تحمل چربی و گلوکز خون کمک کند.

طبق بررسی های انجام شده بیفیدو باکتری می تواند سبب تسکین موثر سندرم روده تحریک پذیر شده و علائم آن مانند درد/ناراحتی، نفخ/ باد شکم، سوء هاضمه و شدت آن را به طرز چشمگیری بهبود بخشد.

ساکارومایسس بولاردی

این باکتری با نام اس. بولاردی شناخته می شود و تنها پروبیوتیک تخمیری است.

در برخی از مطالعات مشخص شده است که این باکتری در پیشگیری و درمان اسهال ناشی از استفاده از آنتی بیوتیک ها و اسهال مسافرتی موثر است.

همچنین برای پیشگیری از بازگشت مجدد سی. دیفیسیل، درمان آکنه و کاهش عوارض جانبی درمان هلیکوباکتر پیلوری می توان از این باکتری استفاده کرد.

استرپتوکوکوس ترموفیلوس

این باکتری سبب تولید مقادیر زیادی آنزیم لاکتاز شده و طبق برخی تحقیقات در پیشگیری از عدم تحمل لاکتوز موثر است.

انتروکوکوس فاسیوم

این باکتری به صورت طبیعی در دستگاه گوارشی انسان و حیوانات یافت می شود.

لئوکونوستوک

در طول تاریخ از این باکتری در فرآوری مواد غذایی استفاده شده است و خوردن غذاهای حاوی باکتری زنده، باکتری مرده و مواد حاصل از این میکرو ارگانیسم ها برای مدت طولانی اتفاق افتاده است.

منابع پروبیوتیک

کشف مزیت پروبیوتیک ها با دوغ شروع شد. امروزه ما گزینه های فراوانی برای دریافت انواع مختلف باکتری از غذاها در اختیار داریم، اگرچه این کار به راحتی برداشتن و اضافه کردن آن ها به غذا نیست.

میکرو ارگانیسم برای داشتن مزیت برای سلامتی، می بایست قادر به زنده ماندن در حین گذر از دستگاه گوارشی و فرآیندهای تولید غذا بوده و طی کامل شدن روند تهیه غذا و دوره انبار شدن رشد کرده و زنده بماند.

همچنین باکتری نباید روی کیفیت محصول تاثیر منفی بگذارد و باید در لیست مواد سالم (GRAS) قرار بگیرد.

بیشتر باکتری ها فرآیند تخمیر انجام می دهند.

تخمیر سبب افزایش طول عمر مواد غذایی می شود. این یک فرآیند آهسته از تغییر مواد ارگانیکی است که توسط میکرو ارگانیسم ها یا آنزیم ها تحریک شده انجام گرفته و کربوهیدرات ها را به الکل یا اسیدهای ارگانیک تبدیل می کند.

اسید لاکتیک باکتری هایی را تامین می کند که بعدا به فواید غذا می افزایند.

می توانید غذاهایی را خریداری کنید که یا تخمیر شده اند یا خودتان تخمیرشان کنید.

کفیر:

کفیر می تواند ایده آل ترین نوع لبنیات پروبیوتیک باشد، زیرا حاوی باکتری و مخمری است که برای فراهم نمودن بسیاری از فواید، باهم وارد عمل می شوند.

در یک مطالعه ۸ هفته ای که اخیرا انجام پذیرفت، به جای شیر تخمیر شده سنتی، به بیماران دیابتی شیر کفیری داده شد که حاوی لاکتوباسیلوس کاسی، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریا بودند.

در گروهی که از کفیر استفاده کرده بودند، سطح هموگلوبین های A1C به طور چشمگیری پایین آمده بود.

کیمچی:

این غذای تخمیر شده از کلم چینی، تربچه، پیازچه، پودر فلفل قرمز، سیر، زنجبیل و غذاهای دریایی تخمیر شده درست می شود.

در این غذا بسیاری از باکتری ها وجود دارند که شامل موارد زیر هستند:

• لئوکونوستوک مسنتروئید و لاکتوباسیلوی پالانتاروم
• ال. مسنتروئید
• ال. سیترئوم
• ال.گاسیتومیتاتوم
• ال.برویس
• ال کورواتوس
• ال. پالانتاروم
• ال. ساکی
• ال. لاکتیس
• پدیوکوکوس پنتوساکئوس
• ویسلا کونفوسا
• دبیلیو کورینسیس.

تحقیقات اخیر انجام شده در این زمینه فواید کیمچی را ویژگی های ضد سرطانی، ضد چاقی، ضد یبوست و ضد پیری این غذا، همچنین بهبود سلامت مغز، سیستم ایمنی و سلامت پوست دانسته اند.

ماست:

ماست حاوی استروپتوکوکوس ترموفیلوس، لاکتوباسیلوس بولگاریوس، ال. اسیدوفیلوس و بیفیدوباکتریوم بیفیدیوم است.

طبق تحقیقات، ماست دارای تاثیرات مثبت روی میکروبیوتای روده بوده و به کاهش خطر بیماری های گوارشی و بهبود عدم تحمل لاکتوز (مخصوصا در میان کودکان)، دیابت نوع یک و دو، بیماری های قلبی عروقی و تنفسی کمک کرده و موجب بهبود سلامت استخوان و دندان می شود.

شیر اسیدوفیلوس شیرین:

در ساخت این شیر از ال. اسیدوفیلوس و ال. اسیدوفیلوس پلاس بیفیدوباکتریا استفاده می شود.

سایر مواد غذایی که راجبشان تحقیقات قابل توجهی انجام نگرفته:

• میسو (خمیر دانه سویای تخمیر شده)
• تمپه (نوعی غذای اندونزیایی که حاوی دانه های سویای سرخ شده است)
• کلم ترش
• پنیرهای نرم چندساله
• نان خمیر ترش
• خیارشور
• گاندراک (محصول گیاهی بدون نمک، تخمیر شده و اسیدی)
• سینکی (غذای تخمیر شده  بومی از ریشه تربچه )
• خالپی (خیار تخمیر شده)
• اینزیانگ سانگ (محصولی سنتی تولید شده از برگ های تخمیر شده خردل)
• سویدونیس (محصول تخمیر شده رایج که از نوک شاخه های بامبوی رسیده بدست می آید)

عوارض جانبی و خطرات پروبیوتیک ها

وقتی مواد موجود در رژیم غذایی کافی نباشد، مکمل ها نقشی بسیار مهم در تامین نیازهای ما ایفا می کنند.

در مورد پروبیوتیک ها می توان گفت که رژیم غذایی روزانه، می تواند منبع خوبی برای تامین آن ها باشد.

پروبیوتیک ها باکتری های زنده ای هستند که می بایست به دقت حفظ و نگه داری شده و مقدار مناسب آن ها برای تامین هدفی که فرد در استفاده از آنها دارد، ترکیب شوند.

در حال حاضر مکمل ها در امریکا به اندازه غذاها و داروها تحت نظارت نیستند.

این مکمل ها تحت قانون سلامت و دانش مکمل های غذایی ۱۹۹۴ هستند (DSHEA).

این امر مستلزم آن است که مکمل ها و مواد غذایی قبل از ورود به سوپرمارکت ها توسط تولیدکنندگان ضمانت شوند.

تنها در حالتی که محصول پس از ورود به بازار نامطمئن شناخته شود، سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) دست به کار شده و درصورت لزوم قوانین لازم برای مقابله با تولید کننده را در راس کار قرار می دهد.

یعنی هرچقدر که ما درباره پروبیوتیک ها اطلاعات داشته باشیم، نمی توانیم از ایمنی یا محتوای مکمل هایی که در امریکا موجود می باشند، مطمئن شویم.

محصولاتی که از آزمایش شناسایی، قوت، خالص بودن و تجزیه عبور کنند، می توانند مهر تایید CL را دریافت نمایید.

این قدمی است به سمت کسب اعتماد فرد که بتواند مقدار و نوع پروبیوتیکی که توسط تولید کننده وعده داده شده را دریافت نماید.

هر فردی در استفاده از این مکمل ها می بایست احتیاط های لازم را به عمل آورد، اما این امر بیشتر در کودکان، زنان باردار، افراد سالخورده و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، اهمیت می یابد.

در افرادی که سیستم ایمنی شان بخاطر بیماری یا درمان (مانند شیمی درمانی سرطان) ضعیف شده است، استفاده از پروبیوتیک در واقع می تواند شانس بیمار شدن فرد را افزایش دهد.

مشاهده شده که استفاده از پروبیوتیک های مختلف برای بیماران با سیستم ایمنی ضعیف یا بیماران مبتلا به نشت روده، منجر به عفونت و سپسیس (عفونت خون) می شود.

اخیرا یکی از موارد باکتریما (باکتری در جریان خون) در حالتی کشف شد که به فرد مبتلا به بیماری التهاب شدید روده با مشکل مخاطی، لاکتوباسیلوس GG داده شد.

همیشه قبل از استفاده از هر نوع مکمل تحت این شرایط، با پزشک مشورت کنید.

نحوه مصرف پروبیوتیک

برای در نظرگرفتن یک میکروب به عنوان یک پروبیوتیک، میکروب می بایست در زمان بکار گیری زنده باشد، فواید آن اثبات شده باشد و در مقادیر مناسب به کار گرفته شود.

آن ها میکرو ارگانیسم های زنده ای هستند که در صورت زنده نبودن نمی توانند مزایای وعده داده شده را فراهم کنند.

تولید کننده و مصرف کننده می بایست توجه کافی به نگه داری غذا ها داشته باشند که در آن میکرو ارگانیسم های خاص زنده می مانند و کی پایان عمر مفیدشان فرا می رسد.

میزان توان نشان دهنده تعداد باکتری های زیست پذیر در هر دوز و خلوص نشان دهنده حضور باکتری های آلاینده یا بی اثر است.

نکته دیگری که می بایست مد نظر قرار گیرد این است که این میکرو ارگانیسم ها باهم یکسان نیستند.

در حقیقت، نوع، نژاد و گونه ها باید یکسان باشد تا نتیجه ای که فرد در هنگام استفاده از مکمل انتظار دارد، با نتایج مطالعات یکسان باشند.

مثلا در نژاد لاکتوباسیلوس رامنوسوس GG، لاکتوباسیلوس نوع، رامنوسوس گونه و GG نژاد است.

اگر هر یک از این ها در مکمل شما تفاوت داشته باشند، شما به نتایج یکسانی دست نخواهید یافت.

با توسعه شهرت پروبیوتیک ها، تنوع بسیار زیادی در مکمل ها به وجود آمده که فرد می تواند انتخاب کند.

مهمترین چیز، تعیین بهترین نوع میکرو ارگانیسم پروبیوتیک می باشد که برای شما مناسب است.

از مکملی استفاده نکنید که بیشتر انواع ارگانیسم ها را برای شما فراهم کند.

شما می بایست تحقیق نموده و از وجود مطالعات علمی درباره مکملی که استفاده می کنید، مطمئن شوید.

تحقیقات جدیدی در راه است، بنابراین اگر در حال حاضر نمی دانید چه مکملی برای شما مناسب است، به جستجو ادامه دهید.

پزشک می تواند به تصمیم گیری راجع به کارآمد بودن پروبیوتیک به شما کمک نموده و با توجه به مقدار و نوع پروبیوتیکی که برای شما مناسب است، توصیه هایی ارائه دهد.

منبع: مدیسن نت – دکتر اکس