شعر گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب با معانی تمامی ابیات
گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب گفتمش مگذر زمانی گفت معذورم بدار خانه پروردی […]
شعر - تاروت رنگی
شعر می‌دمد صبح و کله بست سحاب با معانی تمامی ابیات
می‌دمد صبح و کله بست سحاب می‌دمد صبح و کله بست سحاب الصبوح الصبوح یا اصحاب می‌چکد ژاله بر رخ لاله المدام المدام یا احباب می‌وزد از چمن نسیم بهشت هان بنوشید دم به دم […]
شعر دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما با معانی تمامی ابیات
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون روی سوی خانه […]
شعر ساقی به نور باده برافروز جام ما با معانی تمامی ابیات
ساقی به نور باده برافروز جام ما ساقی به نور باده برافروز جام ما مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم ای بی‌خبر ز لذت شرب […]
شعر ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما با معانی تمامی ابیات
ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما آب روی خوبی از چاه زنخدان شما عزم دیدار تو دارد جان بر لب آمده بازگردد یا برآید چیست […]
شعر ساقیا برخیز و درده جام را با معانی تمامی ابیات
ساقیا برخیز و درده جام را ساقیا برخیز و درده جام را خاک بر سر کن غم ایام را ساغر می بر کفم نه تا ز بر برکشم این دلق ازرق فام را گر چه […]
شعر رونق عهد شباب است دگر بستان را با معنی تمامی ابیات
رونق عهد شباب است دگر بستان را رونق عهد شباب است دگر بستان را می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی خدمت ما برسان سرو و گل و […]
شعر صوفی بیا که آینه صافیست جام را با معانی تمامی ابیات
صوفی بیا که آینه صافیست جام را صوفی بیا که آینه صافیست جام را تا بنگری صفای می لعل فام را راز درون پرده ز رندان مست پرس کاین حال نیست زاهد عالی مقام را […]
شعر صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را با معنی تمامی ابیات
صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را که سر به کوه و بیابان تو داده‌ای ما را شکرفروش که عمرش دراز باد چرا تفقدی نکند طوطی […]
شعر به ملازمان سلطان که رساند این دعا را با تمامی ابیات
به ملازمان سلطان که رساند این دعا را به ملازمان سلطان که رساند این دعا را که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدا را ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم مگر آن شهاب […]
